ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΡΩΣΟΠΑΙΔΑ

Πρωτεύουσες καρτέλες

ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΡΩΣΟΠΑΙΔΑ

Εφόσον έχουμε καθιερωθεί ως κυρίαρχος πολιτισμός, πρέπει να αλλάξουμε τον κυρίαρχο λόγο. Αυτό που όλοι φοβούνταν ή ντρέπονταν να πουν πριν (τι θα σκεφτεί η Δύση για εμάς, η παγκόσμια κοινότητα...) πρέπει τώρα να ειπωθεί ξεκάθαρα και ανοιχτά.

Ας πούμε λοιπόν: πρέπει να ξεκινήσουμε επειγόντως την αναγέννηση του ρωσικού λαού.

Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Διαφορετικά, οι όποιοι χειρισμοί με τους μετανάστες εργασίας -ακόμη και τους πιο φιλικούς- το μόνο που θα κάνουν είναι να οξύνουν την κατάσταση και να αυξήσουν την αστάθεια. Οι μετανάστες δεν είναι η λύση στο δημογραφικό πρόβλημα της εξαφάνισης του ρωσικού λαού. Αυτό είναι ένα αξίωμα. Επομένως, η λύση βρίσκεται αλλού.

Τα κύρια σημεία έχουν ως εξής: Οι μετανάστες είναι οι πιο πολλοί από τους ανθρώπους που έχουν μεταναστεύσει:

  1. Γεννήστε Ρώσους. Οποιαδήποτε μορφή περιορισμού των αμβλώσεων είναι καλή εν προκειμένω. Αλλά το ζήτημα δεν είναι βιολογικό, αλλά κοινωνικό, πολιτισμικό, ιδεολογικό. Για τη γέννηση χρειαζόμαστε έναν άνδρα και μια γυναίκα, ακόμη πιο συγκεκριμένα (σύμφωνα με τον Αριστοτέλη) έναν πατέρα και μια μητέρα (ο πατέρας δίνει στο δημιούργημα μια μορφή και η μητέρα παρέχει ύλη, τρέφοντας τη μορφή). Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται μια οικογένεια. Οι Ρώσοι γεννούν Ρώσους σε ρωσικές οικογένειες. Ρώσος πατέρας, Ρωσίδα μητέρα, παιδιά Ρώσοι. Και στο παρασκήνιο ως θεμέλιο-Ρώσοι πρόγονοι. Αυτό δεν είναι μια βιολογική παραγωγή∙ είναι ένα πνευματικό μυστήριο - η δημιουργία του λαού. Ως εκ τούτου, η γέννηση ενός Ρωσόπαιδου πρέπει να λάβει ειδικό καθεστώς εθνικού κατορθώματος. Από το γεγονός της ρωσικής γέννησης, περνάμε στη ρωσική οικογένεια.
  2. Η ρωσική οικογένεια και η ρωσική ανατροφή. Δεν πρόκειται για εθνική ταυτότητα∙ πρόκειται για πολιτιστικό κώδικα. Μια οικογένεια είναι ρωσική όταν θεωρεί τον εαυτό της μέρος του ρωσικού λαού, μοιράζεται τις παραδοσιακές του αξίες, θεωρεί τη ρωσική ιστορία ως ιστορία της, αποδέχεται τη ρωσική ζωή και τις συνθήκες της. Η ιδιότητα μιας ρωσικής οικογένειας δεν έχει να κάνει με το αίμα και τον φαινότυπο, αλλά με την αυτοσυνειδησία. Η ρωσική οικογένεια σημαίνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Αυτή η αντίληψη δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί πληρέστερα. Οι Ρώσοι μεγαλώνουν μόνο σε μια ρωσική οικογένεια. Η οικογένεια διαμορφώνει τη δομή της προσωπικότητας. Δεν αρκεί να γεννηθεί ένας Ρώσος, είναι απαραίτητο να ανατραφεί ένας Ρώσος Ρώσος. Η ρωσική ανατροφή είναι η υπόθεση των ρωσικών οικογενειών.
  3. Η ρωσική κοινωνία. Εάν πρόκειται να γεννηθεί και να ανατραφεί ένα Ρωσόπαιδο, είναι απαραίτητο να του παρασχεθεί μια κατάλληλη κοινωνία - μια τέτοια κοινωνία πρέπει να είναι ρωσική. Σε αυτήν τα πάντα είναι ρωσικά-η εκπαίδευση, τα επαγγέλματα, ο τρόπος ζωής, η κοινωνική δομή, το πατριωτικό πνεύμα-η ρωσική στάση απέναντι στο σεξ, στην εργασία, στα γηρατειά και στο θάνατο. Η ρωσική κοινωνία πρέπει να οικοδομηθεί πάνω στις ρωσικές παραδοσιακές αξίες. Αν ένας Ρώσος γεννηθεί και μεγαλώσει σε μια ρωσοφοβική φιλελεύθερη-κοσμοπολίτικη κοινωνία, αυτό θα οδηγήσει σε τραγωδία-τόσο για τον ίδιο όσο και για την κοινωνία. Για να αισθάνεται ένας Ρώσος φυσιολογικά στον κόσμο, αυτός ο κόσμος πρέπει να είναι ένας ρωσικός κόσμος.
  4. Οικισμός των πόλεων. Υπάρχει ένας σιδερένιος κοινωνιολογικός νόμος στον τομέα της δημογραφίας: στις μεγάλες πόλεις οι άνθρωποι γεννούν λιγότερο απ' ό,τι στις μικρές πόλεις και στις μικρές πόλεις λιγότερο απ' ό,τι στα προάστια, στην ύπαιθρο ή στα χωριά. Γι' αυτό θέλουμε περισσότερους Ρώσους∙ πρέπει να μετακομίσουμε από τις πόλεις στα χωριά. Θα πρέπει να δοθεί σε όλους γη με τους πιο ευνοϊκούς όρους, η δυνατότητα να χτίσουν σπίτια (κατά προτίμηση μονώροφα σπίτια - άρα πιο κοντά στη ρωσική γη!), αλλά μπορούν να είναι μεγάλα, για περισσότερα παιδιά), δάνεια (μπορεί να είναι αμετάκλητα, αν υπάρχουν πολλά παιδιά, ή αν οι άνθρωποι έχουν πετύχει κατορθώματα, ή είναι απλώς ταλαντούχοι), φυσικό αέριο και φως. Η ρωσική δημογραφία θα κάνει άλμα.
  5. Η ρωσική κουλτούρα. Για να μπορέσουν οι Ρώσοι να δημιουργήσουν ρωσικές οικογένειες, να γεννήσουν ρωσόπαιδα, να τα μεγαλώσουν ως Ρώσους και να τα στείλουν να ζήσουν σε μια όμορφη και δίκαιη (γιατί η δικαιοσύνη είναι η σημαντικότερη παραδοσιακή μας αξία!) κοινωνία, η κουλτούρα της κοινωνίας μας πρέπει να είναι ρωσική (και όχι οποιαδήποτε και σίγουρα όχι όπως είναι τώρα). Ο πολιτισμός είναι ο πιο σημαντικός, μάλιστα ο κύριος παράγοντας που καθορίζει την κοινωνία. Είναι ο αέρας και είναι το νόημα.
  6. Η ρωσική οικονομία. Οι Ρώσοι χρειάζονται μια ρωσική οικονομία - π.χ., υπάρχει ισλαμική τραπεζική, άτοκων πιστώσεων. Η ρωσική οικονομία δέχεται πρόθυμα την κοινωνία με της αγοράς, αλλά αρνείται κατηγορηματικά την κοινωνία της αγοράς, όπου τα πάντα πωλούνται και αγοράζονται (ένα καρότο πωλείται∙ τα υπόλοιπα αποκτώνται με τίμια εργασία ή με την αξιοκρατία). Η βάση πρέπει να είναι η αγροτική εργασία (αυτή δημιούργησε τον ρωσικό λαό)· και μαζί με αυτήν, ξεχωριστές ζώνες ανάπτυξης υψηλής τεχνολογίας, όπου θα συγκεντρωθούν οι παθιασμένοι που βαρέθηκαν να ζουν στην ύπαιθρο (εκεί είναι πάντα το ίδιο, γιατί είναι αιωνιότητα. οι περισσότεροι Ρώσοι θα προτιμήσουν την αιωνιότητα, αλλά κάποιοι θα σπεύσουν στον χρόνο με τη δυναμική και την ανομοιογένειά του). Οι Ρώσοι παθιασμένοι θα ασχοληθούν με τομείς επιστημονικής και τεχνολογικής επανάστασης και θα εφεύρουν τα πάντα. Οι Ρώσοι εφευρέτες είναι οι πιο εφευρετικοί στον κόσμο. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας∙ αλλά αν τους αφήσετε στην ύπαιθρο, μπορεί να φέρουν όχι μόνο πολλά καλά, αλλά και πολλά κακά. Αυτοί είναι που θα ζήσουν στις πόλεις και θα εργαστούν στη μεταποίηση. Οι πόλεις θα είναι μικρές, συμπαγείς και γεμάτες με τις υψηλότερες επιστημονικές εφευρέσεις. Οι Ρώσοι θα είναι σε θέση να πετάξουν παντού πάνω τους.
  7. Ρωσική πίστη. Οι Ρώσοι χρειάζονται τη ρωσική πίστη, δηλαδή τη ρωσική ορθοδοξία. Σε κάθε οικισμό, η οικοδόμηση θα πρέπει να αρχίσει με την ανέγερση μιας εκκλησίας. Οι παθιασμένοι Ρώσοι (μηχανικοί, σχεδιαστές, διοικητές, αμυντικοί, πολεμιστές) από τις πόλεις πρέπει επίσης να είναι ορθόδοξοι (και τι άλλο;). Αν οι Ρώσοι δεν πιστέψουν στον Κύριο Θεό, στον Ιησού Χριστό, θα πιστεύουν σε κάποια διαβολικά πράγματα, ελάχιστα κατανοητά και μόνο θα μπερδεύουν τους πάντες. Και η ρωσική πίστη λέει τα πάντα για το τι πρέπει να είναι ένας άνθρωπος. Ένας άγιος. Ένας συνηθισμένος άγιος Ρώσος. Είναι δύσκολο, φυσικά, αλλά πρέπει να προσπαθήσει κανείς. Και υπάρχουν παραδείγματα - τι υπέροχα εμπνευσμένα και διαφωτιστικά παραδείγματα. Μια ολόκληρη σειρά από Ρώσους αγίους. Μια ουράνια υποδοχή.
  8. Και τι να κάνουμε με τους μη Ρώσους; Πρώτον, ο ρωσικός λαός είναι ανοιχτός. Όποιος θέλει να γίνει Ρώσος, είναι ευπρόσδεκτος. Δεύτερον, οι Ρώσοι αγαπούν τους μη Ρώσους∙ ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν μαζί τους, να σπουδάσουν, να γίνουν φίλοι. Έτσι ήταν πάντα και έτσι θα είναι πάντα. Τρίτον, οι Ρώσοι είναι ο λαός της αυτοκρατορίας. Και είναι έτοιμοι να την οικοδομήσουν μαζί με εκείνους με τους οποίους η μοίρα τους ένωσε. Και στη μεγάλη ηπειρωτική αυτοκρατορία των Ρώσων, θα υπάρχει μια θέση για όλους τους λαούς που ειλικρινά και με ανοιχτή καρδιά είναι έτοιμοι να μοιραστούν την ύπαρξη με τους Ρώσους.
  9. Ας θέσουμε το ερώτημα πιο έντονα: Τι να κάνουμε με τους φιλελεύθερους; Υπάρχει μια διχοτόμηση: κάποιοι θα συνειδητοποιήσουν ότι είναι Ρώσοι και θα μετανοήσουν για τις παρελθούσες αυταπάτες (αυτή η διαδικασία στην κοινωνία μας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη), κάποιοι άλλοι θα διασκορπιστούν μόνοι τους.
  10. Και τέλος, ακόμη πιο έντονα: Τι να κάνουμε με εκείνους που μισούν τους Ρώσους; Και αυτό είναι ήδη μια κόκκινη γραμμή. Αν απλώς μισούν, αλλά δεν κάνουν κακό σε εμάς και τους φίλους μας, θα το λάβουμε υπόψη μας, αλλά θα είμαστε συγκρατημένοι, προσπαθώντας να εξηγήσουμε πόσο λάθος κάνουν. Αν το μίσος τους καταλήξει σε άγρια εγκλήματα κατά των Ρώσων - θα αναγκαστούμε να τους περιορίσουμε με τη βία (γιατί οι Ρώσοι μισούν τον πόλεμο, εμείς είμαστε λαός της ειρήνης).

Αυτό είναι ένα πρόγραμμα της ρωσικής δημογραφίας, και όλα τα σημεία του, κατά τη γνώμη μου, είναι θεμελιώδους σημασίας. Είναι δυνατόν, βέβαια, να προστεθεί και κάτι άλλο που μου διέφυγε. Αλλά όχι πολλά. Το ρωσικό πρόγραμμα δημογραφίας πρέπει να είναι απλό.

Κατανοητό. Δεκτό. Τέλος.

Μετάφραση: Οικονόμου Δημήτριος