Op 7 oktober 2023 begon de Palestijnse beweging Hamas met militaire acties tegen Israël. Israëlische steden en dorpen die grenzen aan de Gazastrook werden aangevallen. De militaire vleugel van Hamas beweerde meer dan 50 Israëlische militaire posities te hebben aangevallen. De militante vleugel van de Palestijnse Hamasbeweging gaf een verklaring uit dat het ongeveer 35 Israëlische militairen en kolonisten gevangen had genomen in een operatie binnen Israël. De Israëlische minister van Defensie zei dat Hamas de oorlog aan zijn land had verklaard.

Als reactie daarop kondigde het Israëlische leger de start aan van de "antiterroristische" operatie Iron Swords in de Gazastrook. In heel Israël is de noodtoestand afgekondigd.

Escalatie in Israël zou een kettingreactie op gang kunnen brengen. De Palestijnen hebben geen schijn van kans in zo'n oorlog, want ze kunnen Israël niet vernietigen of een belangrijke militaire nederlaag toebrengen.

Maar Israël heeft ook niets om voor te vechten. Palestina is technisch gezien Israëlisch grondgebied, dat het onder geen enkele omstandigheid controleert en ook niet kan controleren. Het is ook onmogelijk om alle Palestijnen fysiek te vernietigen.

Als we ons in een andere internationale situatie bevonden, zouden de Palestijnen kunnen rekenen op het medeleven van internationaal links, maar de VS wordt geleid door neoconservatieven en globalisten. Zij geven zeker niet om de Palestijnen. Hoewel ze het ook niet zo nauw nemen met het nationalistische beleid van Israël.

Maar het is de kettingreactie - en vooral het gedrag van islamitische staten (voornamelijk Iran, Turkije, Saoedi-Arabië, andere Golfstaten en Egypte) - die hier het logische vervolg zou kunnen zijn. Tenminste, dat is wat de strategen van Hamas in gedachten kunnen hebben gehad toen ze besloten het conflict te beginnen.

Multipolariteit wordt sterker, de intensiteit van de westerse hegemonie in het collectieve niet-westen wordt zwakker. De bondgenoten van het Westen in de islamitische wereld - vooral Turkije en de Saoedi's - volgen niet automatisch elk bevel van Washington op. Dit is de situatie waarin de Islamitische pool, die zich onlangs uitdagend bij BRICS heeft aangesloten, zijn test zal doorstaan.

Natuurlijk kan het conflict zich uitbreiden naar andere gebieden. De betrokkenheid van Iran en Hezbollah kan niet worden uitgesloten, wat betekent dat de vijandelijkheden zich mogelijk zullen uitbreiden naar de gebieden van Libanon en Syrië. En er zijn genoeg Palestijnen in Israël zelf die Joden haten met een felle haat. Dit alles zou onvoorspelbare gevolgen kunnen hebben.

Naar mijn mening zullen de VS en de globalisten alles nu proberen te doven, omdat ze niets goeds kunnen halen uit verdere escalatie.

Nog één ding: analogieën tussen separatisme, irredentisme, enz. in verschillende regio's van de wereld zijn niet langer geldig. Het Westen erkent zowel territoriale eenheid als het recht van naties op afscheiding wanneer dat voordelig is voor het Westen. En het erkent het niet als het niet voordelig is. Er zijn geen regels. In feite zouden we het op dezelfde manier moeten behandelen (en dat doen we ook). Wat gunstig voor ons is, is juist.

In het Israëlisch-Palestijnse conflict is het - in ieder geval op dit moment - moeilijk voor Rusland om slechts één kant te kiezen. Elke configuratie heeft voor- en nadelen. Er zijn oude banden met de Palestijnen en zij zijn natuurlijk slachtoffers. Maar de rechterflank van Israël probeert ook een neutraal vriendelijk beleid ten opzichte van Rusland te voeren. En daarmee wijkt het af van de wilde en ondubbelzinnige russofobie van het collectieve Westen.

Nu zal veel afhangen van hoe de toekomstige gebeurtenissen zich zullen ontvouwen.

En natuurlijk mogen we de eschatologische dimensie van de gebeurtenissen niet uit het oog verliezen. De Palestijnen hebben hun operatie "Al-Aqsa Storm" genoemd, d.w.z. de spanning rond Jeruzalem en de messiaanse (voor Israël) horizon van de oprichting van de Derde Tempel op de Tempelberg (wat onmogelijk is zonder de Al-Aqsa Moskee, een belangrijk moslim heiligdom, te slopen) neemt weer toe. De Palestijnen proberen de eschatologische gevoeligheid van moslims aan te wakkeren - zowel van sjiieten, die hier altijd gevoeliger voor zijn, als van soennieten (zij zijn immers niet vreemd aan de motieven van het Einde van de Wereld en de eindstrijd). Israël en het zionisme zijn Dajjal voor moslims.

In hoeverre het menens is, zullen we binnenkort zien. Maar het is in ieder geval duidelijk dat wie de eschatologie negeert, niets zal begrijpen van de grote politiek van vandaag. En niet alleen in het Midden-Oosten, hoewel het daar het duidelijkst is.

Ondertussen heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken van Qatar gezegd dat alleen Israël verantwoordelijk is voor de escalatie die is opgetreden vanwege de voortdurende schendingen van Palestijnse rechten, en Hezbollah heeft gezegd dat het ten strijde zal trekken in het geval van een Israëlische grondoperatie in de Gazastrook. En zojuist heeft de Israëlische Veiligheidsraad een grondoperatie in de Gazastrook goedgekeurd.

De situatie in Palestina is ernstig. En het wordt steeds ernstiger. Belangrijk: de steun van Iran en Qatar. De arrogantie van Turkije tegenover Israël. De bereidheid van Hezbollah om een tweede front te openen. En het belangrijkste: de lengte en omvang van de oorlog. Eén dag is al veel voor zo'n heftige situatie. En als het in de nabije toekomst doorgaat, zal het zich uitbreiden. De Joden in Israël zitten al vanaf het begin op een kruitvat. De staat Israël zelf bestaat vanwege de belofte van de terugkeer van de Moshiach (de Messias). Als die in een kritieke situatie niet bevestigd wordt, zal niet alleen Israël instorten, maar zullen vele andere dingen instorten. Is de Al-Aqsa Storm kritiek genoeg? Dat valt nog te bezien. De aandacht is afgeleid van de nazi-terroristen in Kiev. Nu is het tijd om te handelen.

Misschien zal het begin van het gedurfde offensief van Hamas tegen Israël de zwarte zwaan zijn die het machtsevenwicht in het wereldwijde spel verandert. Iedereen staat gedeeltelijk stil, en deze explosie verlicht de spanning. 50 jaar na de Jom-Kippoer-Doemsdagoorlog. Dit is ook een deel van Jehovah's Oorlogen.

Over de kernwapens van Israël. Het is helemaal geen wondermiddel. Het kan ze gebruiken, maar waar zal de zee van boze Arabieren naartoe gaan? Het belangrijkste is dat de VS categorisch gefaald heeft met het wereldleiderschap. Er is geen USSR. Niemand kan de Joden en Arabieren vertellen dat ze hun mond moeten houden, zelfs als ze dat zouden willen. De linkse liberalen van Soros hebben ondertussen niets beters te doen gevonden dan te vechten tegen de rechtse zionisten in Israël. Aangezien de oorlog al aan de gang is en iedereen erin sterft, is het niet meer dan logisch dat niet alleen de Oost-Slaven, maar ook alle anderen erdoor getroffen worden. Beide krachten vechten in dit geval voor het onmogelijke.

Laten we ons eens voorstellen dat Israël samen met het collectieve Westen een grootschalige oorlog begint met de Islam. Maar er is Rusland, China, India, BRICS. En zij zullen het Westen niet onvoorwaardelijk volgen. Zij zullen op eigen houtje handelen. En waar een dunne lijn is, zal een scheur ontstaan. Na de start van de speciale militaire operatie weten we zeker waar we dun zijn. En we trekken conclusies. Nu is het de beurt aan anderen.

PS.De Russische elite is nu een fantastisch schouwspel. Een derde van hen zijn anti-Zionisten die blij zijn met de Palestijnse opstand. Een derde is pro-Zionist, aangezien de Israëlische rechtervleugel tolerant is tegenover Poetin en de speciale militaire operatie, nou ja, in het algemeen (Kedmi, de hoofdcast van de show van Solovjov). Ze gooien zichzelf in de bres voor Israël. Een derde van de globalisten is voorstander van de CFR en Biden, maar wat ze zeggen en doen is helemaal niet duidelijk. Soros is immers tegen Israël en zij zijn voor Soros (ongeveer). Welke lijn zal winnen? Misschien zoals gewoonlijk alle drie tegelijk.

Vertaling door Robert Steuckers