Այսօր որոշվում է մարդկության ճակատագիրը։ Աշխարհի միաբևեռ ճարտարապետությունը իր տեղը զիջում է աշխարհակարգի նոր այլընտրանքային մոդելին։ Այն սովորաբար կոչվում է «բազմաբևեռություն»:

Բազմաբևեռ աշխարհակարգի ճանաչումը հստակորեն ասված է այնպիսի երկրների պաշտոնական փաստաթղթերում և ռազմավարական հռչակագրերում, ինչպիսիք են Չինաստանը, Ռուսաստանը, Իրանը, Սիրիան, Հյուսիսային Կորեան, Վիետնամը, Կուբան, Վենեսուելան, Նիկարագուան: Հնդկաստանը, ինչպես նաև շատ իսլամական երկրներ՝ Պակիստանը, Թուրքիան, Եգիպտոսը, իսկ վերջերս՝ Սաուդյան Արաբիան և ԱՄԷ-ն, ավելի ու ավելի են հակված անել նույնը: Բազմաբևեռությունը խանդավառությամբ աջակցվում է Լատինական Ամերիկայի և Աֆրիկայի երկրների մեծ մասի կողմից:

Արևմտյան երկրներում, ԱՄՆ-ում և ԵՄ-ում, մինչդեռ վերնախավերը հիմնականում տրամադրված են պահպանել 1990-ականների միաբևեռությունը և պահպանել հեգեմոնիան (և դա կոչվում է գլոբալիզմ), կան ավելի ու ավելի շատ շարժումներ, կազմակերպություններ և հասարակական գործիչներ, որոնք նույնպես հանդես են գալիս որպես բազմաբևեռ աշխարհակարգ, որտեղ արևմտյան քաղաքակրթությունն անպայման կգտնի իր արժանի տեղը։

Բազմաբևեռությունը կառուցված է բոլոր ժողովուրդների և մշակույթների՝ սեփական ճանապարհով գնալու, սեփական հասարակական-քաղաքական, տնտեսական և մշակութային համակարգերը կառուցելու հավասար իրավունքի ճանաչման վրա։ Իսկ ազատական գաղափարախոսներին միջազգային հարաբերությունների ապագաղութացման ու ժողովրդավարացման իրենց պաշտոնական կոչով միայն սա պետք է դուր գա։ Սակայն իրականում նրանց վերաբերմունքը ճիշտ հակառակն է։ Գլոբալիստները և ազատական Նոր աշխարհակարգի կողմնակիցները կտրականապես մերժում են բազմաբևեռությունը՝ շարունակելով պնդել, որ միայն ազատական էլիտաներն իրենք ունեն վերջնական ճշմարտության մենաշնորհ: Նրանք ձևացնում են, թե «իրավունք» ունեն սահմանելու միջազգային նորմեր և կանոններ, իրականացնելու իրենց սեփական իմացաբանությունն ու սկզբունքները, ցանկացած հակամարտությունում նշանակելու, թե ով է ճիշտ կամ սխալ, ագրեսոր կամ զոհ: Արևմտյան էլիտաները չեն պատրաստվում հրաժարվել միաբևեռ աշխարհակարգից, որն առժամանակ ի հայտ եկավ 20-րդ դարի 90-ականների սկզբին և որոշ չափով հապճեպ անվանեց «պատմության վերջ» (Ֆ. Ֆուկույամ): Իսկ բազմաբևեռության մեջ նրանք տեսնում են իրենց համար գլխավոր վտանգը՝ ի վերջո, պատմությունը շարունակվելու է, և յուրաքանչյուր քաղաքակրթություն հնարավորություն կունենա լիարժեք զարգացնելու իր ներուժը։

Բազմաբևեռությունը պարզապես հավատարմություն չէ վեստֆալյան համակարգին, որը հիմնված է ազգային ինքնիշխանության ճանաչման վրա: Շատ ժամանակակից ազգային պետություններ միայն ողբերգական գաղութատիրական դարաշրջանի ժառանգություն են կամ մեծ համաշխարհային տերությունների կողմից իրենց շահերի առաջմղման գործիք: Հետևաբար, բազմաբևեռությունը հնարավոր է միայն որպես «մեծ տարածությունների» հավասարակշռություն, մայրցամաքային պետություններ, որոնք միավորում են տարբեր ժողովուրդների և քաղաքական միավորների՝ որոշակի քաղաքակրթության պատկանելության հիման վրա՝ չինական, ռուսական, իսլամական, հնդկական, արևմտաեվրոպական, լատինաամերիկյան, աֆրիկյան, և այլն: Այսպիսով, մենք մեր առջև ունենք Քաղաքակրթական պետությունների համակարգը (Zhang Weiwei):

Ահա թե ինչու այն պահանջում է ստեղծագործական ջանքեր բազմաբևեռության բոլոր ջատագովներից՝ պատկերացնել այս գալիք, նոր և ավելի լավ աշխարհակարգը, առաջարկել դրա ուրվագծերը, ձևակերպել գաղափարական սկզբունքները՝ արևմտյան նոր դարաշրջանի մոլուցքային գաղափարախոսություններից դուրս (ինչպիսիք են լիբերալիզմը, ազգայնականությունը և այլն): 

Համաշխարհային մասշտաբով բազմաբևեռության մասին բանավեճը սկսելու համար Լատինական Ամերիկայից (Բրազիլիա, Պերու, Նիկարագուա, Կոլումբիա, Արգենտինա և այլն) մտավորականների կոլեկտիվը հանդես եկավ Համաշխարհային առցանց կոնգրես անցկացնելու նախաձեռնությամբ: Այն ոգեւորությամբ ընդունվեց Եվրոպայի, Ռուսաստանի, Չինաստանի, Հնդկաստանի, իսլամական աշխարհի, ԱՄՆ-ի, Աֆրիկայի և Ասիայի վառ մտավորականների կողմից:
Բազմաբևեռության կոնգրեսի առաջին նիստը տեղի կունենա ապրիլի 29-ին։

Մասնակիցները հրավիրվում են ելույթ ունենալու մինչև 7-10 րոպե: Խորհրդանշական կլինի, եթե բոլոր խոսողները առաջին մի քանի արտահայտությունները խոսեն իրենց լեզվով, իսկ հետո անցնեն այն լեզվին, որն իրենց կարծիքով ավելի մատչելի է լսարանի համար, որին դիմում են: Կոնգրեսի ավարտին բոլոր ելույթները կարտագրվեն և կթարգմանվեն քաղաքակրթություններից յուրաքանչյուրի հիմնական լեզուներով։

Ալեքսանդր Դուգին  

https://forms.yandex.com/u/642c30af84227c0c6c68f70e/