SVO'nun(Özel askeri operasyon) felsefi anlamı üzerine.

SVO, "tarihin sonu" gibi bir kavramla ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır. Ve mesele sadece, aynı adı taşıyan “Tarihin Sonu” adlı ünlü metni yazan Francis Fukuyama'nın, SVO'nun ilk gününden itibaren Rusya'ya karşı ideolojik mücadeleye Ukrayna Nazileri tarafında ve hatta kişisel olarak aktif olarak katılması değil. Bu arada, Rusya'da bir askeri uçağı kaçırmaya çalışan terör örgütü Bellingcat'e katıldı. Bu gerçeğin kendisi çok etkileyici olmasına rağmen. Gerçek şu ki,  Rusya doğrudan küreselciliğe , Başkan Putin'in açıkça bahsettiği “liberal totaliterliğe” karşı çıkıyor ve bu bir  ideolojidir. Ve “tarihin sonu” onun yapısında temel bir rol oynuyor.

Gerçek şu ki, “Büyük Sıfırlama” ile Klaus Schwab'ın Davos Forumu, Üçlü Komisyon, Amerikan Dış İlişkiler Konseyi (CFR) veya George Soros'un Açık Toplum Vakfı gibi uluslararası kuruluşlarda en iyi şekilde temsil edilen küreselleşmedir. , liberal ideolojinin ve buna dayalı kurallar ve normların yaygın bir şekilde yayılmasıyla - cinsiyet politikaları, LGBT +, aşırı bireycilik ve transhümanizm dahil olmak üzere , insanlığın Dünya Hükümeti önderliğinde eksiksiz bir şekilde birleştirilmesinde  ısrar ediyor  . Ve bu, açıkça erken ama yine de oldukça mantıklı olan ve 90'ların başında Francis Fukuyama tarafından açıklanan “tarihin sonu”dur. Tarihin sonu, ideolojik, jeopolitik, ekonomik ve sosyo-kültürel her türlü alternatifin ortadan kaldırılması anlamına gelen küresel ölçekte liberalizmin ve Batı'nın zaferidir . Fukuyama, metnini SSCB çöktüğünde yazdı ve Rusya'nın bir daha yükselemeyeceği görülüyordu ve Çin bu aşamada itaatkar bir şekilde Batılı ekonomik merkezlerin stratejilerini izledi ve hızla küreselleşmeye çekildi. Daha sonra Fukuyama, benimle yaptığı konuşma da dahil olmak üzere, acelesi olduğunu kabul etti, ancak tarihin sonu, ne olursa olsun,   küreselcilerin  hedefi olarak kaldı ve olmaya devam ediyor.

Putin yönetimindeki Rusya, tarihin sonu için bariz bir engel haline geldi ve NWO'nun(yeni dünya düzeni) başlamasından sonra, bu projeye doğrudan bir meydan okuma bile attı. Fukuyama'nın öfkesinin nedeni budur: Gözlerinin önünde, tarihin sonu projesi  sadece ertelenmekle kalmadı, aynı zamanda tamamen çöktü . Bu aynı zamanda Batılı seçkinler arasındaki çılgın Rus düşmanlığının çılgınlığını ve aşırı yoğunluğunu da açıklıyor. Putin ve Donbass küresel uygarlık planına - liberal Batı'nın gezegen egemenliğine - bir darbe indirdi  .

Ancak  tarihin sonu kavramı liberallerin malı değildir . Üstelik onu oldukça geç hizmete soktular.

Filozof Alexander Koyev, liberal Batı'nın yaklaşan küresel zaferini açıkça tanımlayan ilk kişiydi ve Fukuyama bunu yalnızca ondan ödünç aldı. Ancak Kojeve, kendi adına, onu yalnızca dünya komünizminin zaferini (  tarihin sonunun Marksist versiyonu)  dünya kapitalizmine , gezegensel bir sivil topluma ve "insan hakları" ideolojisine değiştirerek Marx'tan aldı  . Aslında  tarihin sonu Marksist anlayışı için ve yirminci yüzyılda SSCB de dahil olmak üzere tüm komünist hareketle savaştı. Soğuk Savaş'ta, tarihin sonunun - komünist mi yoksa kapitalist mi olacağı - yorumlanması konusunda bir anlaşmazlık vardı. Ve Fukuyama'nın program metnini tam olarak SSCB çöktüğünde yazması tesadüf değil  . Sonra sorun çözülmüş ve liberalizm sonunda kazanmış gibi görünüyordu.

Bununla birlikte, Marx'ın kendisi de bu kavramı tamamen farklı bir siyasi ideolojiden - son derece muhafazakar  monarşist ve emperyal  düşünür Georg Wilhelm Friedrich Hegel'den ödünç aldı. Daha derine inersek, Hıristiyan ve hatta Hıristiyanlık öncesi (öncelikle İran) eskatolojiye, ahir  zaman doktrinine geleceğiz . Ama bu bizi çok uzağa götürecek. Modern zamanlarda, tarihin sonu hakkındaki tezi öne süren ve doğrulayan Hegel'di  ve felsefe sisteminde kilit bir rol oynuyor.

Hegel'e göre  tarih  , doruk noktasına ulaşana kadar doğadan, dinlerin ve medeniyetlerin değişmesinden geçen Ruh'un açılım sürecidir - son, başlangıçla, alfa omega ile kapanacaktır. Birçok testten ve diyalektik dönemeçlerden geçen Ruh, insanlığı harekete geçiren Ruh, sonunda Mutlak Monarşide, dünya İmparatorluğunda,  Ruh İmparatorluğu olacak olan enkarne olacaktır . İçindeki güç, aydınlanmış bir hükümdar-filozof olan en yüksek otokrata aktarılacak . Kapitalizm ve sivil toplum, bu sürecin açılımında sadece bir aşama olacak ve bilimsel materyalizm, meleksi, tamamen manevi bir bilime geçecektir. Hegel, bunun Almanya'da olacağına (o zaman Alman İmparatorluğu henüz yoktu) ve Alman manevi kültürü ve felsefesinin bir zaferi olacağına inanıyordu. İkinci Reich'ı yaratan Bismarck, felsefi anlamda Hegel'e güveniyordu.

Dolayısıyla,   bu kavramın yaratıcısı tarafından "tarihin sonu"  nun özgün yorumu , Dünya Manevi Monarşisinin zaferidir . Ve sağcı Hegelciler - Rus Slavofilleri veya İtalya'daki Giovanni Gentili'nin takipçileri - böyle düşündü. Almanlar, Reich'larının misyonuna inanıyorlardı. Slavofiller bunu, manevi ve popüler hale geldiğinde Rus İmparatorluğu'nun kaderi hakkında bir tahmin olarak yorumladılar. İtalyanlar tarihin sonunu Roma geleneğinin canlanması ve İtalya'nın büyüklüğü ile ilişkilendirdiler.

Hegel'in ruhsal diyalektiğini tarihsel materyalizmine dönüştüren (orijinalini büyük ölçüde çarpıtarak) Marx, liberal kapitalizmin yalnızca bir ara aşama olduğunu kabul etti, ancak Ruh İmparatorluğu'nun yerine komünizmi ve materyalist bir dünya görüşünü koydu. Ancak eskatoloji korunmuştur - komünistlerin yaptığı her şey  tam olarak geleceğe , yani tarihin sonuna yöneliktir.

SSCB'nin Büyük Vatanseverlik Savaşı'nda Üçüncü Reich'a karşı kazandığı zafer, Almanların  tarihin sonu yorumunu  gündemden çıkardı . Sol Hegelcilik sağı yendi.  Ve farklı bir düzeyde, Rus İmparatorluğu (zımnen de olsa) Alman İmparatorluğunu yendi.

İşte o zaman Kojève, tarihin sonu hakkındaki liberal okumasıyla ortaya çıktı. Bu teori kanatlarda bekliyordu ve SSCB'nin çöküşünden sonra Fukuyama Batı'ya bunu hatırlattı ve küreselci merkezler onu alıp uygulamaya başladı. Tek kutuplu dünya düzeni, Hegelci eskatolojinin liberal bir versiyonuna dayanıyordu.

Ve işte burada Putin devreye girdi. Putin  felsefi bir fenomen , düşünce tarihinde bir dönüm noktası, karmaşık bir fikir ve dünya görüşü savaşında. İktidardaki ilk andan itibaren Rusya'nın egemenliğini yeniden kurmaya başladı. Ancak bu  , tarihin sonunun ertelenmesi, liberal totaliterliğe, küreselleşmeye ve Dünya Hükümetine muhalefet anlamına geliyordu. Putin bu çizgiyi ihtiyatlı bir şekilde takip etti, genellikle niyetlerini ve planlarını gizleyerek - bir Chekist ve ikna olmuş bir realist olarak. Bazen küreselcilerle tanışmaya hazır görünüyordu, ancak bir sonraki an bunun sadece bir manevra olduğu ortaya çıktı. İşte o şaşkın soru şu: “Siz kimsiniz, Bay Putin?”

Sadece 24 Şubat 2022'de Ukrayna'da NWO'nun başlangıcı her şeyi tüm belirsizlikle yerine koydu. Felsefede yeni bir dönem başladı . Dünya tarihinin yeni bir aşaması. Putin, tarihin sonunun liberal yorumuna, yani ana küresel proje olan Dünya Hükümeti'ne meydan okudu. Ama burada en önemli şey başlıyor:  tarihin sonunun liberal okumasını çürütmek, Hegel'i terk etmek anlamına gelmez.  Ne de olsa herkes Putin'in Ivan İlyin'den alıntı yapmayı sevdiğini biliyor ve o sadece  sağcı bir Hegelci , Rus Monarşisinin ve büyük İmparatorluğun bir destekçisiydi. Açıkça Putin'e ve Slavophil teorisine yakın. Bazı tamamen pratik sıradan - örneğin tamamen ekonomik - faktörlere dayanan felsefi fikri reddetmek imkansızdır. Bu ciddi değil. Bir fikir ancak bir fikir tarafından alt edilebilir .

Bu,  felsefi bir fenomen olarak NWO'nun İmparatorluğun geri dönüşünü işaret ettiği anlamına gelir. Rusya'nın İmparatorluğa dönüşü, mesihçi fütürist kaderimizin tamamen restorasyonu. Almanya şu anki durumunda artık bir rakip değil. Dünyanın Alman versiyonu Reich geri dönülmez şekilde gündemden çıkarılır. Tarihin sonu komünist projesi de terk edildi ve en iyi yönleriyle yeni bir emperyal senteze ("sağcı Stalinizm" olarak) kolayca dahil edilebilir. Bize yalnızca , bize çok daha yakın olan aynı  kaynaklara dayanan Koyev ve Fukuyama karşı çıkıyor  . Biz   Avrasya Ahir İmparatorluğu'nun  ortodoks taşıyıcılarıyız, onlar da gaspçı. Ve Üçüncü Roma'yı ve Kısıtlayıcı Katekon misyonunun taşıyıcıları olarak Rus Çarlarının rolünü hatırlarsak, o zaman her şey  çok ortodokstan bile daha temel hale gelir ve Rus (Slavofil, monarşist) Hegelcilik bağlamında okunur. .

"Güneş Işığı" ile tam olarak böyle felsefe yapıyorlar.

NWO, tarihin sonunun anlamı için bir savaştır. Büyük felsefi savaş. Sadece materyalist, enerji ve ekonomik yorumların sayfasını kapatmanın zamanı geldi - bu sadece kaba değil, yanlış. Tarih, fikirlerin tarihidir.

Ukrayna'nın bununla ne ilgisi var diye soracaklar. Hiç de bile. Öyle  değil . Ama   yeni İmparatorluğumuzun bir parçası olacak . Sadece orada, açılmış Ruhun felsefi Krallığında, anlamlar İmparatorluğunda yeniden doğacak, çiçek açacak. Bu arada - peki, bir komedyen tarafından yönetilen bir terör rejiminden ne istiyoruz... Bu bir yanlış anlaşılmadır. Ancak Ukrayna'nın kendisi, temel bir metafizik savaşın sahnesi olmaya yazgılıydı. Bence  her şey coğrafya ile ilgili . Tarihsel Kiev beşiğimizin - küreselcilerin egemenliğinden Ruh İmparatorluğu'nun egemenliğine - dönüşü için savaşıyoruz  . Kiev  tarihimizin başlangıcıdır  . Ve bu onun sonu anlamına gelir.

Çeviren : Ali göçmen