ალექსანდრე დუგინი: საქართველოზე ატლანტიკური გავლენა ძლიერდება და მასზე რეაგირებას ვახდენთ ისე, როგორც შეგვიძლია

აფხაზური და ოსური სეპარატიზმის მხარდაჭერა უკიდურესი ნაბიჯია თბილისის ანტირუსული, პროამერიკული პოზიციის საწინააღმდეგოდ

ცნობილ რუს ფილოსოფოსს, პოლიტოლოგს, პუბლიცისტს, თანამედროვე რუსული გეოპოლიტიკური სკოლის დამფუძნებელს და ევრაზიული მოძრაობის ლიდერს, ალექსანდრე გელის ძე დუგინს უკრაინაში ჩასვლა აკრძალული აქვს. ჩვენთან იგი `პერსონა ნონ-გრატად~ ჯერ არ გამოუცხადებიათ, მაგრამ სეპარატისტულ რეგიონებთან განსაკუთრებული მეგობრობა რომ აკავშირებს, ფაქტია.

ამასწინათ იგი ცხინვალში იმყოფებოდა და სეპარატისტების მიერ კონტროლირებად ტერიტორიაზე მყოფ ახალგაზრდობას სპეციალური ტრენინგები ჩაუტარა. ამ ღონისძიებისადმი მიძღვნილ კადრებში ნათლად ჩანს, თუ როგორ უღვივებენ ახალგაზრდობას ქართველების მიმართ სიძულვილს. თუმცა ალექსანდრე დუგინი "ჯორჯიან თაიმსთან" საუბარში  ამას კატეგორიულად უარყოფს. 

"ჯორჯიან თაიმსი": ჩვენთვის ცნობილია, რომ თქვენ ცხინვალში იმყოფებოდით და იქაურ ახალგაზრდობას წვრთნები ჩაუტარეთს. რას ეძღვნებოდა იგი?

ალექსანდრე დუგინი: იგი ხალხის ახალგაზრდობის საერთოევროპულ მომზადებას მიეძღვნა. იყო ტრენინგები იმისათვის რათა ხალხს ესმოდეს კულტურებს შორის განსხვავება. ტარდებოდა თამაშები სხვადასხვა ხალხების გაგების, მათი ლოგიკის გათვითცნობიერების მიზნით. მაგალითად, ახალგაზრდები რამდენიმე ჯგუფად დავყავით. თანაც იქ იყვნენ ოსებიც და რუსებიც. ვინც ქართველების მხარეს იყვნენ, ისინი თავიანთ  პოზიციებს აცნობდნენ სხვებს. ხდებოდა ნატოს და სხვადასხვა პოლიტიკურ ძალთა კონფერენციების იმიტირება. ვიღაცა იყო ოპონენტი. ვასწავლიდით მათ, რომ სამყაროსთვის სხვადასხვა მონაწილეთა თვალით შეეხედათ.

_ თქვენი ამ ტრენინგების კადრები ხელთ ჩაგვივარდა, რომელშიც ხაზგასმულია, რომ ქართველები ცუდები, მტრები არიან და ა.შ. ამას როგორ ახსნიდით?

_ მსგავსი რამ არ ყოფილა. ტყუილია ეს ყველაფერი. სწავლება საბრძოლო მოქმედებათა ფორმებთან გაცნობის თვალსაზრისით ტარდებოდა. იმიტომ, რომ  ჩვენთვის აუცილებელია ევრაზიული სივრცის ინტერესების დაცვა. არანაირ ეთნიკურ არჩევანს ჩვენ არ ვაკეთებდით. ჩვენ რუსეთის ინტერესებს ვიცავთ. ჩვენ ყოველთვის ხაზს ვუსვამდით, რომ ცუდი ხალხები არ არსებობენ. ეს ევრაზიელთა აბსოლუტური დოქტრინალური პოზიციაა.

ცუდი ხალხები არ არსებობენ, არსებობენ რეჟიმები, ქვეყნები, რომლებიც საკუთარ ხალხს ებრძვიან. ამ შემთხვევაში ჩვენ ვიცავთ ოსებს _ იმ ხალხს, ვინც ევრაზიის მხარესაა. დღეს ასე მოხდა, რომ `სამხრეთ ოსეთი~ და აფხაზეთი არა იმდენად საქართველოს წინააღმდეგ გამოდიან, რამდენადაც უფრო საქართველო, ნატოსკენ მისწრაფების წინააღმდეგ. ჩვენი მართლმორწმუნე ქართველი ძმების _ ჩვენ მათ ძმებად მივიჩნევთ _ ეს მისწრაფება ამერიკული ცივილიზაციისკენ გადახრას ნიშნავს, რაც ცივილიზაციათა კონფლიქტს იწვევს. ჩვენი ევრაზიული იდეოლოგია, კარგი ან ცუდი ხალხის იდეოლოგიას არ წარმოადგენს. ეს ცივილიზაციათა ინტერესების დაცვის აუცილებლობის იდეოლოგიაა. 

_ კიდევ ერთხელ გიმეორებთ: კადრებში, რომლებიც ჩვენ ხელში ჩაგვივარდა, ოს გოგონას ეკითხებიან, ვინ არიან ქართველები. ის პასუხობს _ ქართველები ცუდები არიან და ა.შ.

_ რაც შეეხება ევრაზიელთა წარმოდგენას, მათთვის ცუდი ხალხები არ არსებობენ. ახლა ასეთი სიტუაციაა. საქართველოს ხელისუფლება ამერიკელთა მხარესაა, ნატოს მომხრეა. ანუ მათ ევრაზიულ თვალსაზრისზე, თავიანთ ძველ ისტორიაზე, ევრაზიულობაზე უარი თქვეს. ეს ძალზე სამწუხაროა.  სინამდვილეში ქართველები კი არ არიან მტრები, არამედ ისინი, ვინც მათ ნატოსკენ ექაჩება და რუსეთის წინააღმდეგ ამხედრებს.

ვფიქრობ, აქ პრობლემა რუსეთში არ არის, რომელიც თავის ინტერესებს იცავს და მკვეთრად გამოდის ამერიკული ერთპოლარულობის წინააღმდეგ. მთავარი პრობლემა სწორედ იმაშია, რომ ამერიკა ერთპოლარულ მსოფლიოს აშენებს, ყოფს ხალხს იმის მიხედვით, ვინც მას ეხმარება და მისი წინააღმდეგია. რუსეთს არ შეუძლია ასეთ მიდგომას მხარი დაუჭიროს.  

ვინც დღეს რუსეთის მხარესაა, ის მრავალპოლარული სამყაროს მომხრეა. ისინი ჩვენი მეგობრები და ძმები არიან. ამერიკელთა მხარეს კი ისინი არიან, ვინც ჩვენს ეროვნულ ინტერესებს ეწინააღმდეგება. ეს ის კრიტერიუმებია, რომლის მიხედვითაც ვიღაცას მხარს ვუჭერთ, ან ვეწინააღმდეგებით. 

ასე რომ, აქ ხალხები არავითარ შუაშია. მაგალითად, უკრაინაში ცხოვრებენ რუსები, რომლებიც გეოპილიტიკურად ნატოს პროექტებში არიან ჩათრეულნი.

ვინც ნატოს მხარესაა, იმ ჩვენი, მართლმადიდებელი რუსი ძმების წინააღმდეგაც გამოვდივართ.

თუმცა დარწმუნებული ვარ, რომ იქ მრავალი ევრაზიელია, მაგრამ ისინი ახლა ოპოზიციაში არიან.

_ საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას თუ ცნობთ?  

_ მე არცერთი პოსტსაბჭოთა რესპუბლიკის ტერიტორიულ მთლიანობას არ ვაღიარებ. იმიტომ, რომ ევრაზიული თვალსაზრისით, ასეთი რამ საერთოდ არ არსებობს. მივიჩნევ, რომ აუცილებელია პოსტსაბჭოთა სივრცეში ევრაზიული კავშირი აღდგეს. 

_ უფრო სწორად რომ ვთქვათ, გსურთ საბჭოთა კავშირის აღდგენა?

_ დაახლოებით. ოღონდ დემოკრატიზაციის საფუძვლებზე, კოლონიზაციის, დაპყრობის და ომის გარეშე. აქეთკენ მიისწრაფის ყაზახეთი, ბელარუსი, უკრაინელი ხალხის ორი მესამედი. თუ უკრაინა არ შემოვა მთლიანად, შემოვიდეს მაშინ მისი ნაწილი. ასევეა საქართველოს შემთხვევაშიც. ვფიქრობ, რომ საქართველოს ნაწილი რუსეთზეა ორიენტირებული. ასე რომ, რომელ ტერიტორიულ მთლიანობაზეა აქ საუბარი?!

ჩვენ ჩვენს ინტერესებს, ცივილიზაციას ვიცავთ და მიგვაჩნია, რომ ამ შემთხვევაში აფხაზური და ოსური სეპარატიზმის მხარდაჭერა უკიდურესი ნაბიჯია თბილისის ანტირუსული, პროამერიკული პოზიციის საწინააღმდეგოდ. 

_ საქართველოს დამოუკიდებელ სახელმწიფოდ თუ ცნობთ?

_ რუსეთი შეიძლება იყოს დამოუკიდებელი სახელმწიფო იმიტომ, რომ ჩვენ ბირთვული იარაღი და უზარმაზარი რესურსები გაგვაჩნია. ამერიკის შეერთებულ შტატებსაც შეუძლიათ იყვნენ დამოუკიდებლები. მთელი ევროპა შეიძლება იყოს დამოუკიდებელი, მაგრამ საქართველოს არ შეუძლია იყოს ასეთი. იგი ან აშშ-ის, ან ევრაზიულ სახელმწიფოთა კონტროლქვეშ იქნება. 

მოხარული ვიქნებოდი, რომ საქართველო ყოფილიყო თავისუფალი, დამოუკიდებელი, მეგობრული და ნეიტრალური ქვეყანა, მაგრამ მან არჩევანი უკვე შეაჩერა. ახლა იგი ნატოს მხარესაა და ამით რუსეთის მტრის პოზიციაზე იმყოფება.

_ საქართველო რომ ნეიტრალური გახდეს, მაშინაც დაუჭერთ მხარს აფხაზ და ოს სეპაარტისტებს?

_ ასეთ შემთხვევაში, რა თქმა უნდა, ოსური და აფხაზური სეპარატიზმი სხვაგვარად იქნება განხილული. ჩვენ ვხედავთ, რომ საქართველოზე ატლანტიკური გავლენა ძლიერდება და მასზე რეაგირებას ვახდენთ ისე, როგორც შეგვიძლია.

_ მთიანი ყარაბახის გამო აზერბაიჯან-სომხეთის დაპირისპირებაში ვის მხარესა ხართ?

_ ამ შემთხვევაში გამოკვეთილი პრეფერენცია არ გაგვაჩნია. ამჟამად აზერბაიჯანი უფრო ამერიკისკენ იხრება, ხოლო სომხეთი კოლექტიური უსაფრთხოების ორგანიზაციის წევრია. ანუ ევრაზიის მხარესაა. ამ მხრივ, მას მხარს ვუჭერთ, მაგრამ არც აზერბაიჯანისთვის გვაქვს კარები დახურული. თუ აზერბაიჯანი რუსეთის მიმართ ბალანსირებულ პოლიტიკას გაატარებს, მაქსიმალურად შევეცდებით როგორც აზერბაიჯანული, ასევე სომხური მხარისთვის მისაღები გადაწყვეტილება მივიღოთ. ჯერჯერობით კი სასწორის პინა სომხების მხარეს იხრება. 

_ მაინც როგორ ფიქრობთ, მთიანი ყარაბახი ვისი ტერიტორიაა, აზერბაიჯანის თუ სომხეთის?

_ ეს ევრაზიული ტერიტორიაა. საერთოდ პოსტსაბჭოთა სივრცის ტერიტორიები ევრაზიისაა.

_ რუსეთი ვის ეკუთვნის?

_ არც რუსეთი ეკუთვნის რუსებს. იგი ევრაზიულ ცივილიზაციას ეკუთვნის. პოსტსაბჭოთა სივრცეში რომ ეს ცივილიზაცია არ დაგვენგრია, არ აღმოცენებულიყვნენ იქ მცირე, ან დიდი ავტორიტარული ქვეყნები, მაშინ არც ეთნიკური პრობლემები გაჩნდებოდა. 

_ ვთქვათ და გაჩნდა, როგორც თქვენ ამბობთ, ევრაზიული სახელმწიფო. ვინ უნდა მართოს იგი?

_ ვფიქრობ, ამაში აქ მცხოვრები ყველა იმ ხალხების წარმომადგენლები უნდა ჩავრთოთ, ვისაც ექნება, ან არ ექნება სახელმწიფოებრიობა. როგორც რუსეთის იმპერიის დროს იყო, ისე. იყვნენ ქართველი თავადები, ოსები, სომხები, აზერბაიჯანლები, თათრები,. მათი ელიტის წარმომადგენლები. ყველა მათგანს ევრაზიულ სახელმწიფოში მართვაში მონაწილეობის სრული უფლება უნდა მიეცეს. 

სხვათა შორის, საბჭოთა პერიოდში, რომელიც კლასობრივი იმპერია გახლდათ, რამდენი ქართველი იყო ხელმძღვანელ პოსტებზე? ქვეყანას ხომ ქართველი მართავდა, რომელსაც ჩვენ რუს, ევრაზიულ გმირად და რუსეთის უდიდეს შემოქმედად მივიჩნევთ. აი, ასე გვესმის ჩვენ ევრაზიულობა.

_ და ბოლოს, პრეზიდენტ მედვედევს თუ უჭერთ მხარს?

_ დიახ. ჩვენ მის კურსს მხარს ვუჭერთ. მიგვაჩნია, რომ იგი პუტინის პირდაპირი მემკვიდრეა. თავიდან გვეშინოდა, რომ ამერიკისკენ გადაიხრებოდა, მაგრამ მას ეს ჯერ არ უქნია. იგი რუსეთის სუვერენიტეტის დაცვის მიზნით მკვეთრ ხაზს ატარებს და ამიტომაც მხარს ვუჭერთ.

ფრიდონ დოჩია