Στην κοινωνία μας χρειάζονται επειγόντως απολύτως αναγκαίες αλλαγές. Μόνο αυτές μπορούν να μας οδηγήσουν στη Νίκη. Και χωρίς Νίκη, δεν θα υπάρξει Ρωσία. Όλοι το καταλαβαίνουν αυτό σήμερα. Για να σώσουμε το λαό και το κράτος, πρέπει να αλλάξουμε. Και μάλιστα ριζικά και επειγόντως.

Η κοινωνία μας στερείται δικαιοσύνης θανάσιμα. Ας δώσουμε μια ξεκάθαρη απάντηση· τι είναι η δικαιοσύνη και πώς θα την πετύχουμε.

Η Ρωσική Ιδέα

Χρειαζόμαστε μια πατριωτική ιδεολογία που να είναι σαφής και προσιτή σε όλους. Ολόκληρη η κοινωνία πρέπει να κατανοήσει με σαφήνεια ποιοι είμαστε ως λαός, από πού προερχόμαστε και πού πηγαίνουμε. Σταματήστε να φοβάστε να είστε Ρώσοι. Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για το γεγονός ότι είμαστε Ρώσοι. Η αγάπη για τη μητέρα πατρίδα δεν πρέπει να είναι ντροπή. Πρέπει να ανεβάσουμε τη Ρωσική Ιδέα στην κορυφή του βάθρου και να τη τοποθετήσουμε στο κέντρο της πολιτικής, του πολιτισμού, της βιομηχανίας - στο κέντρο της κοινωνικής ύπαρξης.

Με βάση τη Ρωσική Ιδέα πρέπει να οικοδομηθεί η εκπαιδευτική, κοινωνική, πολιτιστική πολιτική, η ανατροφή, ο κώδικας συμπεριφοράς όλων των στρωμάτων της κοινωνίας, ξεκινώντας από την ανώτατη ηγεσία της χώρας.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αξία από το να δίνεις τη ζωή σου στο όνομα της πατρίδας. Δεν υπάρχει πιο φοβερή αμαρτία και πιο ειδεχθές έγκλημα από την προδοσία της πατρίδας, της Ρωσίας.

Η Ρωσική Ιδέα πρέπει να αντικαταστήσει πλήρως τον εγωιστικό και, στην πραγματικότητα, ρωσοφοβικό φιλελευθερισμό που εισάγεται από τη Δύση, ο οποίος είναι ανατρεπτικός για το αξιακό μας σύστημα. Πρέπει να καταργηθεί μια για πάντα. Οδηγεί αυτόματα στην ατομοποίηση, την αποξένωση και την καταστροφή της εθνικής ενότητας. Επιπλέον, υπό το σύνθημα της "ελευθερίας", οι φιλελεύθεροι δημιουργούν νέα μοντέλα υποδούλωσης και καθολικού ελέγχου. Αυτή είναι η κουλτούρα της ακύρωσης.

Είτε θα δώσουμε αμέσως, μαζί με όλο τον κόσμο (από τους αξιωματούχους μέχρι τους απλούς πολίτες) όρκο στη Ρωσική Ιδέα, είτε μας περιμένει μια καταστροφή ακόμη χειρότερη από αυτή που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα.

Η Ορθοδοξία

Με την απομάκρυνση από τον Θεό, η ανθρωπότητα εγκατέλειψε τον εαυτό της. Η σύγχρονη Δύση το αποδεικνύει με κάθε ειλικρίνεια. Η πίστη έχει ηττηθεί· δεν έχουν απομείνει ιερά. Αλλά είμαστε σε θανάσιμη σύγκρουση με αυτό το γεγονός. Ο αθεϊστικός υλιστικός πολιτισμός μάχεται εναντίον μας, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι η Ρωσία, ακόμη και στη σημερινή αποδυναμωμένη και μειωμένη μορφή της, παραμένει το τελευταίο νησί της παραδοσιακής κοινωνίας, ένα οχυρό πνευματικών αξιών και, πράγματι, της Πίστης, που δεν μπόρεσαν να ξεριζώσουν από το λαό μας κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα οι διάφορες πολιτικές ιδεολογίες - από τον κομμουνισμό μέχρι το φιλελευθερισμό. Ο Ρώσος παραμένει άνθρωπος της πίστης, ακόμη και αν δεν το συνειδητοποιεί ακόμη πλήρως.

Αλλά ο Θεός δεν βρίσκεται στην εκκλησιαστική ιεραρχία, δεν βρίσκεται σε έναν θεσμό. Βρίσκεται στην Πίστη, στην παράδοση, στα μυστήρια της εκκλησίας. Και η Εκκλησία δεν είναι ένα δωμάτιο· είναι η καρδιά μας, που δόθηκε με την τελετή του Αγίου Βαπτίσματος στη φωτεινή και αγαθή Θεότητα, η οποία με τη σειρά της έδωσε τη ζωή της για τη σωτηρία μας. Η θρησκεία είναι ένα δώρο για το Χάρισμα. Και αν υπάρχει Χάρισμα, υπάρχει και Εκείνος που το δίνει.

Ο Θεός είναι το θεμέλιο των πάντων, η αρχή και το τέλος. Αυτός δημιουργεί τον κόσμο και Αυτός φέρνει επίσης την κρίση επάνω του όταν φτάσει στο τέλος του. Αν ο άνθρωπος απομακρυνθεί από τον Θεό, ο Θεός μπορεί επίσης να απομακρυνθεί από αυτόν. Και τότε τίποτα δεν μπορεί να μας σώσει. Και στεκόμαστε στην άκρη της αβύσσου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι απειλητικές λέξεις "Αποκάλυψη", "Αρμαγεδδών" κ.λπ. ακούγονται όλο και πιο συχνά.

Αρκετά με τα ημίμετρα. Οι Ρώσοι πρέπει να επιστρέψουν στον ουράνιο Πατέρα τους. Εξάλλου, διεξάγουμε τον πόλεμό Του, στο όνομά Του και για τη δόξα Του.
Είτε θα επιστρέψουμε αμέσως στη Μητέρα Εκκλησία μας, είτε μας περιμένει μια καταστροφή ακόμη χειρότερη από αυτή που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα.

Η Αυτοκρατορία

Ο πιο δίκαιος και αρμονικός τύπος πολιτικής διακυβέρνησης είναι η αυτοκρατορία. Ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας μας ζήσαμε στην Αυτοκρατορία, και στους Ρώσους τσάρους πέρασε το αυτοκρατορικό στέμμα από το Βυζάντιο. Η αυτοκρατορία είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό κράτος, είναι μια μεγάλη δύναμη προικισμένη με μια ιερή αποστολή. Μια αυτοκρατορία δεν κυβερνά απλώς αχανή εδάφη και πολυάριθμους λαούς. Η αυτοκρατορία οδηγεί την ανθρωπότητα στον ύψιστο προορισμό, στη σωτηρία και την ενότητα.

Η Ρωσία ως αυτοκρατορία περιλαμβάνει διαφορετικούς λαούς, πολιτισμούς και ομολογίες, ενώ οι Ρώσοι, οι Ορθόδοξοι, ήταν και παραμένουν ο πυρήνας της. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλοι λαοί είναι υποταγμένοι. Η αυτοκρατορία ανοίγει το δρόμο για να κυβερνήσει σε όλους εκείνους που έχουν αποδείξει με έργα, κατορθώματα, ικανότητες και πίστη ότι είναι άξια τέκνα της.

Η φιλελεύθερη δημοκρατία, που μας επέβαλε η Δύση, είναι καταστροφική για τη χώρα, καθώς ατομικοποιεί την κοινωνία, τη διαλύει, υπονομεύει την αλληλεγγύη και την ενότητά της.

Χρειαζόμαστε μια αυτοκρατορία που θα διασφαλίζει την κοινωνική δικαιοσύνη. Μια λαϊκή αυτοκρατορία, απαλλαγμένη από την παντοδυναμία των ολιγαρχών και των νεόπλουτων που επωφελούνται από τη δυστυχία του λαού. Ίσως δεν υπήρξαν ποτέ στην ιστορία τέτοιες ιδανικές αυτοκρατορίες. Ας χτίσουμε λοιπόν μια τέτοια! Η αυτοκρατορία δεν αφορά το παρελθόν, αλλά το μέλλον.

Μόνο μια ανοιχτή επίκληση στην Αυτοκρατορία και την κληρονομιά της θα μας δώσει το απόλυτο δικαίωμα να πολεμήσουμε και να κερδίσουμε τον πόλεμο που διεξάγουμε. Κανένας μικροπρεπής επιθετικός εθνικισμός δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στην αυτοκρατορική ισχύ. Επιπλέον, για εκείνους στην Ουκρανία που δεν έχουν χάσει ακόμη εντελώς το μυαλό τους, μια θέση στην Αυτοκρατορία και η πίστη στην Αυτοκρατορία μπορεί να είναι ένας σοβαρός λόγος για να έρθουν με το μέρος μας.

Διαφορετικά, μπορεί να φαίνεται ότι δύο φιλελεύθερα-δημοκρατικά κράτη βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους. Και τα δύο θεωρούν τον εαυτό τους μέρος του δυτικού κόσμου και επιδιώκουν να ενσωματωθούν εκεί το συντομότερο δυνατό, επιλέγοντας διαφορετικούς δρόμους και οδικούς χάρτες. Αυτό απαξιώνει τις ηρωικές πράξεις των ηρώων μας και στερεί από τον πόλεμο την ιερή του διάσταση. Στον πόλεμο, ο ισχυρότερος κερδίζει όχι μόνο σε επίπεδο τεχνολογίας και υλικής δύναμης, αλλά εκείνος του οποίου τα ιδανικά είναι μεγαλύτερα, υψηλότερα. Εξάλλου, οι ιδέες είναι δύναμη. Και δεν υπάρχει πιο ισχυρή ιδέα από αυτή της αυτοκρατορίας.

Είτε θα αρχίσουμε αμέσως να οικοδομούμε την Αυτοκρατορία, είτε θα αντιμετωπίσουμε μια καταστροφή ακόμη χειρότερη από αυτή που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα.

Τέλος στον Αφανισμό του Ρωσικού Λαού

Πεθαίνουμε. Οι Ρώσοι γίνονται όλο και λιγότεροι κάθε χρόνο. Αν δεν αντιστρέψουμε αμέσως αυτή την καταστροφική τάση, εμείς ως λαός θα εξαφανιστούμε από το πρόσωπο της γης μέσα σε αυτόν τον αιώνα ή θα μετατραπούμε σε μια μικροσκοπική μειονότητα. Πώς μπορούμε να σώσουμε το έθνος;

Αποκαθιστώντας αμέσως ως απαραίτητες τις παραδοσιακές αξίες - το πνεύμα, την ηθική, την ισχυρή οικογένεια. Μόνο οι παραδοσιακές κοινωνίες μπορούν να υπερηφανεύονται για την αύξηση του πληθυσμού. Όσο πιο εκτεταμένος είναι ο εκσυγχρονισμός και βαθύτερος ο φιλελευθερισμός, τόσο λιγότεροι είναι οι άνθρωποι. Ως εκ τούτου, όλες εκείνες οι τάσεις που στρέφονται κατά της Παράδοσης, του πνευματικού ρωσικού θρησκευτικού πολιτισμού, θα πρέπει να απαγορευτούν νομοθετικά.

Η πρακτική της αντικατάστασης των εξαφανιζόμενων Ρώσων με εισαγόμενους μετανάστες (με ξένη ταυτότητα και με καμία πρόθεση να γίνουν μέρος του λαού μας) είναι εγκληματική και πρέπει να σταματήσει αμέσως.

Είναι αναντίρρητο κοινωνιολογικό και στατιστικό γεγονός ότι η δημογραφική παρακμή και ο εκφυλισμός συμβαίνουν πάντα στις σύγχρονες πόλεις και σε όλες τις χώρες και τους πολιτισμούς. Οι μεγαλουπόλεις είναι δολοφόνοι των ισχυρών και πολύτεκνων οικογενειών, πηγή ηθικής ακαθαρσίας, διαφθοράς και διαστροφής. Είναι επείγον να αρχίσουμε να αποσυνδέουμε τις μεγαλουπόλεις, να παρέχουμε σε όλους τους Ρώσους γη και τη δυνατότητα να ζουν σε αυτήν, να φροντίζουν τους αγαπημένους τους και να έχουν μια αναφαίρετη κληρονομιά - μια οικογενειακή φωλιά.

Είναι απαραίτητο να δοθεί επιτέλους στον ρωσικό λαό γη. Σε διάφορα στάδια της ιστορίας μας, η μία ή η άλλη δύναμη πρόβαλε αυτό το δίκαιο σύνθημα, αλλά κάθε φορά οι Ρώσοι εξαπατούνταν - και οι γαιοκτήμονες, και οι Μπολσεβίκοι, και οι φιλελεύθεροι της δεκαετίας του 1990. Μόνο η γη που γεννά το ψωμί, ο βιοπαλαιστής, είναι σε θέση να δώσει ώθηση στην αύξηση του ποσοστού γεννήσεων.

Είτε θα αντιστρέψουμε άμεσα τη δημογραφική κατάσταση, είτε θα αντιμετωπίσουμε μια καταστροφή ακόμη χειρότερη από αυτή που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα.

Απαγόρευση της Τοκογλυφίας

Τα υψηλά πιστωτικά επιτόκια και η πλήρης εξάρτηση της ρωσικής οικονομίας από την ενσωμάτωση στο σύστημα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού οδηγούν σε μια πάμπλουτη οικονομική ελίτ και σε αδυναμία εξόδου από τη φτώχεια για τον κύριο πληθυσμό. Η οικονομική ολιγαρχία, η οποία έχει υποδουλώσει σχεδόν ολόκληρη τη ρωσική κοινωνία με δάνεια, κερδίζει από τη χρέωση υψηλών τραπεζικών επιτοκίων και υποθηκών.

Αυτό το σύστημα πρέπει να αναδιαρθρωθεί ριζικά. Αντί της εμπορικής πίστωσης, είναι απαραίτητο να στραφούμε στην κοινωνική πίστωση - με μηδενικά ή ακόμη και αρνητικά επιτόκια, η οποία θα αυξήσει δραματικά τον συνολικό πλούτο του λαού, εκφρασμένο σε χτισμένα σπίτια, δημιουργημένα αγαθά, εδραιωμένη παραγωγή και όχι σε αφηρημένους μακροοικονομικούς δείκτες.

Το κράτος θα πρέπει να κατανέμει δίκαια τις οικονομικές ευκαιρίες στο σύνολο του πληθυσμού, βάζοντας τέλος στην παντοδυναμία της ολιγαρχίας και της διεφθαρμένης γραφειοκρατίας.

Αυτό το οικονομικό, στην πραγματικότητα, αποικιακό μοντέλο διαμορφώθηκε στη Ρωσία τη δεκαετία του 1990 και σήμερα εμποδίζει την αρμονική και προοδευτική ανάπτυξη του δημιουργικού δυναμικού της χώρας. Και είναι τεράστιο και περιορίζεται μόνο τεχνητά από τη μονεταριστική πολιτική των κυβερνώντων.

Είτε θα αλλάξουμε αμέσως το οικονομικό διάνυσμα από το φιλελεύθερο-ολιγαρχικό και μονεταριστικό σε ένα κοινωνικά προσανατολισμένο, είτε θα αντιμετωπίσουμε μια καταστροφή ακόμη χειρότερη από αυτή που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα.

Για να Κερδίσουμε τον Πόλεμο με τη Δύση

Στην Ουκρανία, βρισκόμαστε σε έναν σκληρό πόλεμο, όχι τόσο με το νεοναζιστικό και ρωσοφοβικό καθεστώς του Κιέβου, όσο με τη συλλογική Δύση. Δεν πρόκειται απλώς για μια περιφερειακή σύγκρουση ή για την επίλυση αμφιλεγόμενων ζητημάτων γεωπολιτικής, οικονομίας και στρατιωτικής στρατηγικής. Πρόκειται για έναν πόλεμο πολιτισμών. Η σύγχρονη Δύση έχει πετάξει τις μάσκες της και εμφανίζεται ανοιχτά με την πραγματική της μορφή - έχει κηρύξει εδώ και πολύ καιρό τον πόλεμο στον Θεό, την Εκκλησία και τα πολιτικά και πολιτιστικά θεμέλια της παραδοσιακής κοινωνίας και σήμερα προκαλεί ευθέως τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός καταστρέφει τις οικογένειες, νομιμοποιεί και μάλιστα επιβάλλει επιθετικά τις διαστροφές, τις αλλαγές φύλου, τις επεμβάσεις τρανσέξουαλ, και ακόμη και τα παιδιά γίνονται θύματα.

Οι περιβαλλοντικοί εξτρεμιστές απαιτούν να σωθεί ο πλανήτης από τον άνθρωπο. Οι πρωτοπόροι της γενετικής μηχανικής διεξάγουν ήδη πειράματα διασταύρωσης ανθρώπων με μηχανές, με άλλα είδη ζώων, πειραματίζονται με το γονιδίωμα, υποσχόμενοι να δώσουν στους ανθρώπινους οργανισμούς την αιωνιότητα ή την επίφαση αυτής (με τη μορφή μνήμης και συναισθημάτων που αποθηκεύονται σε διακομιστές). Η διείσδυση στο μυστήριο της κυοφορίας ενός εμβρύου κινδυνεύει με έναν νέο διαχωρισμό, διότι έχει ήδη δρομολογηθεί ένα σχέδιο για την εκτροφή μιας ανώτερης φυλής, της οποίας ο γονότυπος θα διορθωθεί τεχνητά και θα βελτιωθεί στο μέγιστο βαθμό.

Ο πόλεμος με τη Δύση στην Ουκρανία είναι μια μάχη του πολιτισμού των ανθρώπων, που εκπροσωπείται από τη Ρωσία· στην πραγματικότητα, οδηγεί τη σημερινή αντιπαράθεση της παγκόσμιας πλειοψηφίας ενάντια στην ηγεμονία της Δύσης, με έναν πολιτισμό που βρίσκεται στο δρόμο της καταστροφής ή της μη αναστρέψιμης μετάλλαξης του ανθρώπου. Ένας τέτοιος πολιτισμός είναι σατανικός.

Για να κατακτήσουμε τη Νίκη σε αυτόν τον πόλεμο των πολιτισμών, είναι απαραίτητο να αφυπνίσουμε ολόκληρη την κοινωνία μας, να μεταφέρουμε σε κάθε μέλος της - μέχρι τα παιδιά - το νόημα, τους στόχους και τους σκοπούς αυτού του μεγάλου και ιερού λαϊκού πολέμου. Δεν είναι μόνο η υπεράσπιση της πατρίδας, είναι ένας πόλεμος για τη δικαιοσύνη, τον οποίο διεξάγουμε όχι για τη ζωή, αλλά για το θάνατο. Και αφού στεκόμαστε στο πλευρό του Φωτός, η κοινωνία πρέπει να εξαγνιστεί, να εξευγενιστεί και να εξυψωθεί. Η νίκη σε μια τέτοια αποφασιστική μάχη για όλη την ανθρώπινη ιστορία είναι μια υπόσχεση για τη διατήρηση του ανθρώπου ως είδος. Και πάλι, οι Ρώσοι έχουν αναλάβει την αποστολή να σώσουν τον κόσμο. Και σήμερα όλα εξαρτώνται από εμάς.

Σε μια τέτοια κατάσταση, είμαστε υποχρεωμένοι να μεταφέρουμε την οδυνηρή αλήθεια για το νόημα αυτού του πολέμου στον καθένα μας.

Ήταν εγκληματικό να αφήσουμε άθικτη την κουλτούρα της ψυχαγωγίας που είχε αναπτυχθεί τα τελευταία 30 χρόνια, βασισμένη στη χυδαιότητα, τον κυνισμό, τη γελοιοποίηση κάθε τι υψηλού και αγνού, τη μίμηση όλων των πιο αποκρουστικών πτυχών της Δύσης. Επιπλέον, πολλές προσωπικότητες του πολιτισμού έδειξαν τα προδοτικά τους κότσια στις συνθήκες της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης, αυτομολώντας άμεσα στο πλευρό των εχθρών της Ρωσίας. Οι κραυγές των δαιμονικών γελωτοποιών, των βλάσφημων και των διεστραμμένων υπονομεύουν την πίστη στη νίκη μας, προκαλούν την αγανάκτηση των ηρώων του μετώπου και εκείνων που έχουν ήδη συνειδητοποιήσει βαθιά πόσο υψηλό είναι το διακύβευμα στη σύγκρουση των πολιτισμών.

Χρειαζόμαστε μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα που να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του πολέμου. Η υπάρχουσα κουλτούρα δεν είναι καν κουλτούρα. Όχι μόνο δεν πρέπει να αφήσουμε πίσω τους προδότες που έχουν συνετιστεί, αλλά πρέπει επίσης να απομακρύνουμε εκείνους που έμειναν πίσω, διατηρώντας το στυλ τους, τον σνομπισμό τους, τη σχεδόν απροκάλυπτη περιφρόνησή τους για τον ρωσικό λαό και τα ιδανικά του, τις κατευθυντήριες γραμμές του, την ηθική του φύση.

Είτε θα ξαναχτίσουμε αμέσως ολόκληρη την κοινωνία μας σε στρατιωτικά πρότυπα, είτε μας περιμένει μια καταστροφή χειρότερη από αυτή που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα.

https://www.thepostil.com/the-principles-of-victory-and-justice/