Η Ρωσία έχει πλέον μια ιδεολογία: τις παραδοσιακές αξίες και τον ιστορικό διαφωτισμό. Επιπλέον, κατοχυρώνεται ως κράτος-πολιτισμός (ο ρωσικός κόσμος) στο πλαίσιο της πολυπολικότητας. Αυτό καθιερώνει έναν κάθετο, αμετάβλητο άξονα.

Η Δύση έχει ανακηρυχθεί πολιτισμικός αντίπαλος, πράγμα που σημαίνει ότι ο φιλελευθερισμός έχει τελειώσει. Ο φιλελευθερισμός θεωρείται καταστροφική ιδεολογία και ο φιλελεύθερος εξισώνεται με ξένο πράκτορα.

Η Ευρύτερη Ανθρωπότητα (η οποία περιλαμβάνει όλους εκτός από τη Δύση και τους σκλάβους της) είναι σύμμαχοι και εταίροι, με ορισμένους προνομιακούς εταίρους να είναι η Κίνα, η Ινδία, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα.

Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη ιδεολογία με κάθε έννοια.

Είναι πλέον ζωτικής σημασίας να εφαρμοστεί αυτή η ιδεολογία στην πράξη με τέτοιο τρόπο ώστε να ανοίξει ο δρόμος προς το μέλλον. Πρέπει να εξερευνήσουμε και να ξεκλειδώσουμε το εσωτερικό δυναμικό και τις εγγενείς ενέργειές της. Αναμφίβολα υπάρχουν. Και μόνο ο αγώνας ενάντια στη Δύση ως εναλλακτικός πολιτισμός είναι σημαντικός! Αυτό από μόνο του σημαίνει πολλά. Απορρίπτουμε, πρώτα απ' όλα, τη νεωτερική εποχή της Δύσης - τον αντιχριστιανισμό, τον αθεϊσμό, τον φιλελευθερισμό, τον ατομικισμό, τα ΛΟΑΤ και τον μεταμοντερνισμό. Αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε τον καπιταλισμό, ένα δυτικό φαινόμενο που είναι απεχθές και αντιρωσικό. Στο εξής, η Δύση δεν αποτελεί αντικείμενο τυφλής μίμησης, αλλά ατελείωτης κριτικής.

Ωστόσο, μέσω αυτής της κριτικής, θα αναδυθούν οι δικές μας εναλλακτικές επιβεβαιώσεις:

- την Ορθοδοξία,

- μια φλογερή και ενεργή πίστη,

- τη σύνδεση μεταξύ πραγμάτων και ανθρώπων,

- την αλληλεγγύη, την αγάπη,

- μια πιστή και ενωμένη οικογένεια,

- τον ηρωισμός, το άλμα από το γίγνεσθαι στο είναι,

- μια μεγάλη θέληση για την οικοδόμηση του κράτους,

- τη δικαιοσύνη,

- και τη σωτηρία της ανθρωπότητας και του κόσμου από την επικείμενη κόλαση.

Η Δύση διεκδικεί την οικουμενικότητα - υπαγορεύοντας σε όλους τους άλλους τι συνιστά πρόσωπο, ζωή, σώμα, χρόνο, χώρο, κοινωνία, πολιτική και οικονομία.

Απέναντι σε αυτό, εμείς, ως κράτος-πολιτισμός, προβάλλουμε τώρα τη δική μας αντίληψη για το ρωσικό άτομο, τη ρωσική ζωή, το ρωσικό σώμα, το ρωσικό χρόνο, το ρωσικό χώρο, τη ρωσική κοινωνία, τη ρωσική πολιτική και τη ρωσική οικονομία. Αυτό είναι συναρπαστικό. Όλα αυτά όχι μόνο πρέπει να τα υπερασπιστούμε αλλά και να τα ανακαλύψουμε εκ νέου, ακόμη και να τα αναδημιουργήσουμε. Και αυτό που δεν υπάρχει πρέπει να το φανταστούμε, να το σχεδιάσουμε και να το χτίσουμε.

Το πρώτο μέρος είναι η εξάλειψη του δυτικισμού. Το δεύτερο είναι η δημιουργία ενός ρωσικού μέλλοντος.

Η διάλυση του μιμητικού φιλελευθερισμού δεν είναι πολύ δύσκολη. Αυτή η διαδικασία βρίσκεται τώρα σε πλήρη εξέλιξη. Προς το παρόν, ο φιλελευθερισμός αντικαθίσταται από κάτι ουδέτερο, αόριστο, υπάκουο, αλλά ασαφές. Αυτό είναι μια χαρά - είναι η πρώτη φάση του ιδεολογικού μετασχηματισμού. Απομακρύνετε αυτούς που ξέρουν τι και πώς να κάνουν τα πράγματα με αντιρωσικό τρόπο. Αντικαταστήστε τους με εκείνους που δεν ξέρουν τι και πώς να κάνουν τα πράγματα, αλλά καταλαβαίνουν ότι σίγουρα δεν πρέπει να ακολουθούν τις επιταγές της Δύσης ή τις επιθυμίες των ρωσοφοβικών και των φιλελεύθερων.

Στον ορίζοντα διαφαίνεται η δεύτερη φάση: η ανάδυση ανθρώπων αφοσιωμένων στο να κάνουν τα πάντα με έναν καθαρά ρωσικό τρόπο, ακολουθώντας τις παραδοσιακές αξίες και τον ιστορικό διαφωτισμό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να μάθουν πώς να το πετύχουν αυτό και να κατανοήσουν το πραγματικό του νόημα. Είναι έτοιμοι να μάθουν, να δοκιμάσουν, να πειραματιστούν και να δημιουργήσουν.

Το ρωσικό μέλλον είναι ανοιχτό. Δεν έχει δόγματα- εμπνέεται από το άνοιγμα της αιωνιότητας και απλώνεται στην πρόνοια του Θεού, ώστε μέσω των Ρώσων να δράσει ο ίδιος ο Θεός, δημιουργώντας με τα χέρια μας έναν καλύτερο κόσμο, όπως προοριζόταν, όπως τον λύτρωσε ο Χριστός. Πρέπει να γίνουμε οικοδόμοι της Βασιλείας.

Η ιδεολογία μας είναι η οικοδόμηση της Νέας Ιερουσαλήμ. Επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στο μέλλον, πράγμα που σημαίνει ότι είναι αιώνια.