Het testament van Soros

Op 16 februari 2023 hield George Soros, een van de belangrijkste ideologen en beoefenaars van het globalisme, de unipolariteit en het behoud van de westerse hegemonie ten koste van alles, in Duitsland tijdens de Veiligheidsconferentie van München een toespraak die een mijlpaal genoemd kan worden. De 93-jarige Soros vat de situatie samen waarin hij zich aan het eind van zijn leven bevindt, een leven dat geheel gewijd was aan de strijd van de "open samenleving" tegen haar vijanden, d. w. z. de "gesloten samenlevingen", volgens de voorschriften van zijn leermeester Karl Popper. Als Hayek en Popper de Marx en Engels van het liberale globalisme zijn, dan is Soros de Lenin ervan. Soros kan soms extravagant overkomen, maar over het algemeen articuleert hij openlijk wat dan de belangrijkste trends in de wereldpolitiek zullen worden. Zijn mening is veel belangrijker dan het onarticuleuze gebrabbel van Biden of de demagogie van Obama. Alle liberalen en globalisten doen uiteindelijk precies wat Soros zegt. Hij is het meesterbrein van de EU, MI6, de CIA, de CFR, de Trilaterale Commissie, Macron, Scholz, Baerbock, Saakashvili, Zelenski, Sandu, Pashinyan, en zowat iedereen die op een of andere manier voor het Westen, liberale waarden, het Postmoderne en het zogenaamde "progressisme" staat. Soros is belangrijk. En deze toespraak is zijn boodschap aan de "Onzichtbare Vergadering" van de wereld, dat is een vermaning aan alle eindeloze agenten van het globalisme, zowel slapende als wakkere.

Soros begint met te zeggen dat de situatie in de wereld kritiek is. Daarin identificeert hij onmiddellijk twee belangrijke factoren:

- de botsing van twee soorten bestuur ("open samenleving" versus "gesloten samenleving") en

- de klimaatverandering.

Het klimaat (we zullen het er later over hebben) noemt Soros in het eerste deel en aan het eind van zijn toespraak, maar de botsing van twee soorten regeringen, in feite de twee "kampen", de voorstanders van een unipolaire wereld (zoals Schwab, Biden, de Euro-bureaucratie en hun regionale satellieten, zoals het terroristische regime van Zelensky) en de voorstanders van een multipolaire wereld nemen het grootste deel ervan in beslag. Laten we de stellingen van Soros in volgorde bekijken.

Open en gesloten samenlevingen: fundamentele definities

Allereerst geeft Soros definities van "open" en "gesloten" samenlevingen. In de open samenlevingen beschermt de staat de vrijheid van het individu. In de gesloten samenlevingen dient het individu de belangen van de staat. In theorie komt dit overeen met de tegenstelling tussen de westerse liberale democratie en de traditionele samenleving (wat dat ook moge zijn). Op het gebied van internationale betrekkingen (IR) komt dit bovendien precies overeen met de polemiek tussen liberalen in IR en
realisten in IR.

Op het niveau van de geopolitiek hebben we te maken met de tegenstelling tussen de "beschaving van de zee" en de "beschaving van het land". De beschaving van de zee is een handelsmaatschappij, oligarchie, kapitalisme, materialisme, technische ontwikkeling en het ideaal van zelfzuchtig vleselijk genot. Het is de liberale democratie, de opbouw van de politiek van onderaf, en de vernietiging van alle traditionele waarden - religie, staat, landgoederen, familie, moraal.  Het symbool van een dergelijke beschaving is het oude Fenicische Carthago, de pool van een enorm koloniaal roverslavenrijk, met de verering van het Gouden Kalf, de bloedige cultussen van Moloch, het offeren van baby's.  Carthago is een "open samenleving".

Het werd tegengewerkt door Rome, de beschaving van het Land, een samenleving gebaseerd op eer, loyaliteit, heilige tradities, heroïek van dienstbaarheid en hiërarchie, dapperheid en continuïteit naar de oude generaties. De Romeinen vereerden de lichtende vaderlijke goden van de hemel en verwierpen de bloedige, chthonische culten van de zeepiraten en kooplieden. Dit kan worden gezien als een prototype van "gesloten samenlevingen", trouw aan wortels en oorsprong.

Soros is de levende (tot nu toe) belichaming van liberalisme, Atlanticisme, globalisme en thalassocratie ("macht door de zee"). In de strijd Carthago versus Rome staat hij ondubbelzinnig aan de kant van Carthago. Zijn formule, symmetrisch met de uitspraak van de Romeinse senator Cato de Oude, "Carthago moet worden vernietigd," is:  "Nee, het is Rome dat vernietigd moet worden". In onze historische omstandigheden gaat het om het "Derde Rome". Dat gaat over Moskou.

Het is gezegd en gedaan. En Soros creëert een kunstmatige liberale oppositie in Rusland zelf, organiseert en steunt verschillende Russofobe regimes, partijen, bewegingen, niet-gouvernementele organisaties die vijandig staan tegenover Rusland, zijn tradities en zijn autoriteiten in alle GOS-landen. "Rome moet worden vernietigd." Per slot van rekening is "Rome" een "gesloten samenleving", en de "gesloten samenleving" is de vijand van de "open samenleving". En vijanden moeten worden vernietigd. Anders zullen zij u vernietigen. Een eenvoudige maar duidelijke logica, waar de liberale globalistische elites van het Westen en hun "proxies"-vertakkingen over de hele mensheid zich door laten leiden. En degenen in het Westen zelf die het niet eens zijn met Soros, zoals bijvoorbeeld Donald Trump en zijn kiezers, worden onmiddellijk uitgeroepen tot "nazi's", gediscrimineerd, "geschrapt". Bovendien zijn "nazi's" volgens Soros iedereen die zich tegen hem verzet. Als een Oekraïense terrorist met een hakenkruis en armen tot aan zijn ellebogen in het bloed doordrenkt tegen Rome staat, is hij geen "nazi" meer, maar gewoon een "het zijn maar kinderen". En wie voor Rome is, is wel degelijk een "nazi". Trump, Poetin, Xin Jinping, Erdogan, Iraanse Ayatollahs, Europese populisten. Dubbele manicheïstische logica, maar dat is wat de huidige mondiale elites leidt.

Aarzelende machten

Nadat hij de belangrijkste spelers in twee kampen heeft verdeeld, inspecteert Soros de regimes die zich in het midden bevinden - tussen Carthago (de VS en de satellieten), dat hem na aan het hart ligt, en het gehate Rome (Moskou en de satellieten). Zoals het India van Modi, dat enerzijds is toegetreden tot de Atlantische QUAD-alliantie (Carthago) en anderzijds actief Russische olie koopt (en dus, volgens Soros, in samenwerking met Rome blijft).

Dat is het geval met het Turkije van Erdogan. Turkije is zowel NAVO-lid als hardliner tegen de Koerdische terroristen die Soros actief steunt. Erdogan zou in zijn ogen zijn eigen staat met eigen handen moeten vernietigen -- dan zou hij een complete "good guy" zijn, dat wil zeggen aan de kant van de "open samenleving". Ondertussen zijn hij en Modi "halve nazi's". Onopvallend stelt Soros voor Modi en Erdogan omver te werpen en bloedige chaos te veroorzaken in India en Turkije. Zo worden "halfgesloten/halfopen" samenlevingen volledig "open". Geen wonder dat Erdogan niet luistert naar dergelijke adviezen, en als hij ze hoort, doet hij juist het tegenovergestelde.

Modi begint dit ook te begrijpen. Maar niet zo scherp.

Dezelfde keuze tussen slaafse gehoorzaamheid aan de wereldwijde liberale oligarchie, d.w.z. "open samenleving" en het behoud van soevereiniteit of deelname aan multipolaire blokken (zoals BRICS) stelt Soros voor aan de onlangs herkozen linkse president van Brazilië, Inacio Lula. Soros dreigt dat Lula bij ongehoorzaamheid aan de globalisten, als hij het kamp van de "gesloten samenlevingen" accepteert, geconfronteerd zal worden met een bloedige chaos. Soros trekt een parallel tussen de Trumpistische opstand van 6 januari 2021 in Washington en de rellen van 8 januari 2023 door aanhangers van Jair Bolsonaro in Brazilië. Soros waarschuwt Lula: "Doe zoals Biden, en Carthago zal je steunen. Anders..." Aangezien Soros bekend staat om zijn actieve steun aan "kleurenrevoluties" (ten gunste van de "open samenleving") en zijn directe hulp aan terroristen van allerlei slag, om hen vervolgens Rome, dat is de "gesloten samenleving", te laten aanvallen, zijn zijn bedreigingen geen loze woorden. Hij is in staat regeringen en presidenten omver te werpen, nationale valuta's in te laten storten, oorlogen te beginnen en staatsgrepen uit te voeren.

Oekraïne: de belangrijkste voorpost van de liberale hegemonie in de strijd tegen de multipolariteit

Soros gaat vervolgens in op de oorlog in Oekraïne. Hier beweert hij dat Oekraïne tegen de herfst van 2022 de oorlog tegen Rusland bijna had gewonnen, die in het eerste stadium blijkbaar door Soros' diep ingewerkte agenten in Rusland zelf werd tegengehouden tegen de lang verwachte beslissende actie van het Kremlin. Maar na oktober ging er iets mis voor Carthago. Rome voerde een gedeeltelijke mobilisatie uit, ging over tot vernietiging van de industriële en energie-infrastructuur van Oekraïne, dat wil zeggen, begon echt te vechten.

Soros staat vooral stil bij de figuur van Jevgeni Prigozjin en de Wagner-groep. Volgens Soros was hij de beslissende factor die de situatie veranderde. Het is de moeite waard zich af te vragen: als een relatief kleine Private Military Company, die zich verplichtte om "goed" te vechten, het evenwicht kon veranderen in de grote oorlog van "gesloten samenlevingen" tegen "open samenlevingen" (en dit veronderstelt een wereldwijde schaal van gevechtsoperaties in diplomatie, politiek, economie, enz.

Wat betreft zijn overschatting van het gevaar van Jevgeni Prigozjin was ik eerst geneigd te geloven dat Soros het hier bij het verkeerde eind heeft in zijn streven naar flitsende symbolen. Maar hij heeft maar al te vaak gelijk. Bovendien weet hij waartoe een kleine maar samenhangende groep passionelen in staat is. Gesteund door dergelijke groepen heeft Soros herhaaldelijk staatsgrepen gepleegd, oorlogen gewonnen en ongewenste politieke leiders ten val gebracht. En wanneer dergelijke passionelen aan de kant van Rome staan, is het tijd om Carthago zelf ongerust te maken.

Soros analyseert vervolgens de hoeveelheid militaire steun voor Kiev vanuit het Westen en roept op om die zoveel op te voeren als nodig is om Rusland voorgoed te verslaan. Dit zou de beslissende overwinning zijn van de "open samenleving" - de bekroning van Soros' levenswerk en het hoofddoel van de globalisten. Soros zegt onomwonden: het doel van de oorlog in Oekraïne is "de ontbinding van het Russische rijk". Voor dit doel is het nodig om alle krachten te verzamelen en alle GOS-landen, met name de van Soros afhankelijke Maia Sandu, te dwingen zich aan te sluiten bij de oorlog met Rusland. Prigozhin en andere passionelen moeten worden uitgeschakeld, en hun tegenstanders, zowel intern als extern, moeten worden gesteund.

China en de ballon die alles verpest

Soros gaat verder met zijn tweede grootste vijand, China, een andere "gesloten samenleving". Soros is van mening dat Xi Jinping strategische fouten heeft gemaakt in de strijd tegen Covid-19 (zeker gefabriceerd en geïntroduceerd in de mensheid op directe instructie van Soros zelf en zijn gelijkgestemde "open samenleving" vrienden om de mensheid nog meer open te stellen voor Big Pharma en voor wereldwijde controle en totale bewaking).

Soros beoordeelt de positie van Xi Jinping als verzwakt en gelooft dat, ondanks enige verbetering in de betrekkingen met Washington, het verhaal van de neergestorte Chinese ballon zal leiden tot een nieuwe afkoeling van de betrekkingen. De Taiwan-crisis is bevroren, maar niet opgelost. Maar nu hangt alles af van Rusland. Zodra Rusland klaar is, zal China ophouden een onoverkomelijk obstakel te zijn voor een "open samenleving". En daar kunnen kleurrevoluties beginnen: etnische opstanden, staatsgrepen en terroristische aanslagen - Soros weet hoe dat moet, en heeft het waarschijnlijk geleerd aan degenen die zullen overblijven nadat hij zelf weg is.

Trump als woordvoerder van een "gesloten samenleving" in de VS

In de VS zelf vervloekt Soros Trump, die hij beschouwt als vertegenwoordiger van een "gesloten samenleving" die het rolmodel van Vladimir Poetin heeft overgenomen.

Soros droomt ervan dat noch Trump noch DeSantis in 2024 worden genomineerd voor het presidentschap, maar hij zal, zoals altijd, zijn dromen met daden ondersteunen. Dit is weer een zwart teken van de Wereldregering dat naar de Republikeinen wordt gestuurd.

Soros als wereldbeoefenaar

Dit is de kaart van de wereld, volgens de vertrekkende George Soros. Hij heeft bijna 100 jaar van zijn leven hard gewerkt om het precies zo te maken. Hij speelde een rol in de vernietiging van het socialistische kamp, in de anti-Sovjet revolutie van 1991, in de vernietiging van de Sovjet-Unie en het overspoelen van de regeringen van de nieuwe post-Sovjet landen met zijn agenten. En in de jaren 90 controleerde hij volledig de Russische hervormers en de regering van Jeltsin, die destijds luidkeels een eed op een "open samenleving" zwoer. Ja, de komst van Poetin ontnam hem de eindoverwinning. En toen dit duidelijk werd, hielp Soros Oekraïne te veranderen in een agressieve Russofobe Nazi bloedige dierentuin. Het staat een beetje haaks op het liberale dogma van een "open samenleving", maar het volstaat in de strijd tegen zo'n gevaarlijke "gesloten samenleving" als het Russische Rijk.

Alles wordt beslist in Oekraïne, zegt Soros. Als Rusland wint, zal het de "open samenleving" en de wereldwijde liberale hegemonie ver terugdringen. Als het valt, wee de verliezers. De Soros-zaak zal dan voorgoed winnen. Dit is de geopolitieke samenvatting.

Algemene "opwarming"

Helemaal aan het begin en aan het eind van de toespraak gaat Soros in op een andere factor die een bedreiging vormt voor de "open samenleving". Het is de klimaatverandering.

Hoe deze op hetzelfde bord terecht zijn gekomen als de grote geopolitieke en beschavingsveranderingen, conflicten en confrontaties, wordt op geestige wijze uitgelegd in een Russisch telegramkanaal, Eksplikatsiya. Hier is het hele fragment daar aan ontleend.

"Op 16 februari 2023 hield een wereldwijde speculant, een fanatieke aanhanger van de extremistische ideologie van de "open samenleving", George Soros, een keynote speech in Duitsland op de Munich Security Conference.  Een groot deel ervan was gewijd aan geopolitiek en de harde confrontatie van de unipolaire globalistische liberale wereldorde met wat Soros en de wereldelites "gesloten samenlevingen" noemen. [...]".

Ik was echter geïnteresseerd in hoe deze geopolitieke constructies zich verhouden tot het probleem van de opwarming van de aarde, waarmee Soros zijn toespraak begon en eindigde. Alles bij elkaar genomen kwam ik tot de volgende conclusie.

Soros bevestigt duidelijk dat het smeltende ijs van de Zuidpool en de Noordpool, samen met Poetin, Xin Jiang Ping, Erdogan en Modi, echte bedreigingen zijn voor een "open samenleving", en de klimaatagenda wordt rechtstreeks geïntegreerd in het geopolitieke discours en wordt een volwaardige deelnemer aan de grote confrontatie.

Op het eerste gezicht lijkt dit een beetje absurd. Hoe kan een hypothetische opwarming van de aarde (zelfs als we die als reëel aannemen) worden gerekend tot de vijanden van de globalisten, en zelfs de status krijgen van "bedreiging nummer 1", aangezien Soros het gevaar van het smelten van het ijs als eerste en pas als tweede verklaart -- van Poetin in het Kremlin en de Russische troepen in Oekraïne.

Vergeet niet dat geopolitiek leert over de confrontatie tussen "beschavingen van de zee" en "beschavingen van het land". Dienovereenkomstig bevinden alle belangrijke centra van het Atlantisme zich in de havensteden, aan de kust. Dit was het geval met Carthago, Athene, Venetië, Amsterdam, Londen, en vandaag met New York. Deze wetmatigheid strekt zich zelfs uit tot de electorale geopolitiek van de Verenigde Staten, waar de blauwe staten die traditioneel de Democraten steunen, waaronder het ultraliberale New York, zich langs beide kusten bevinden - in het westen en in het oosten, en de meer traditionele rode Republikeinse staten, wier steun Trump, de grootste vijand van George Soros, aan de macht bracht, het Amerikaanse Heartland vormen.

Ongeveer hetzelfde geldt voor andere continenten. Het was de "beschaving van de zee" die de "open samenleving" opbouwde die George Soros vurig verdedigt, terwijl de "gesloten samenlevingen" die zich daartegen verzetten de beschavingen van het land zijn, waaronder de Russisch-Euraziatische, Chinese, Indische, Latijns-Amerikaanse en zelfs de Noord-Amerikaanse kern (rode staten). Dus, als het ijs smelt, stijgt het niveau van de Oceanen in de wereld snel. En dat betekent dat de polen van de wereldthalassocratie - de Rimland-zone, de kustgebieden die de bolwerken zijn van de mondiale liberale oligarchie - als eerste onder water komen te staan. In dat geval zal de open liberale samenleving, ook wel "vloeibare samenleving" (Sigmund Bauman) genoemd, simpelweg wegspoelen: alleen "gesloten samenlevingen" zullen overblijven, gelegen in het Hinterland - het binnenland van de continenten.

De opwarming van de aarde zal vele koude gebieden, vooral in het noordoosten van Eurazië, vruchtbaar maken. In Amerika zullen alleen de Republikeinse staten overblijven.  De Democratische bolwerken zullen allemaal verdrinken. En voordat dat gebeurt, kondigt de stervende Soros zijn testament aan de globalisten aan: "het is nu of nooit: of de "open samenleving" wint vandaag in Rusland, China, India, Turkije, enz., waardoor de globalistische elite zich op de continenten kan redden door naar de binnenlanden te trekken, of de "open samenleving" zal eindigen".

Dit is de enige manier om de obsessie voor klimaatverandering in de hoofden van de globalisten te verklaren. Nee, ze zijn niet gek! Niet Soros, noch Schwab, noch Biden! De opwarming van de aarde, zoals "Generaal Winter" ooit in WOII aan Russische zijde in de strijd tegen Hitler deed, wordt een factor in de wereldpolitiek, en staat nu aan de kant van een multipolaire wereld.

Dat is een heel slimme verklaring. Het was zelf niet bij me opgekomen.

Soros als neuraal netwerk en besturingssysteem van Rome

Tot slot moeten we aandacht besteden aan het volgende. De woorden van George Soros, als we bedenken wie hij is, waartoe hij in staat is en wat hij al heeft gedaan, moeten niet licht worden opgevat. Sommige critici merken op dat "de oude financiële speculant niet goed bij zijn hoofd is". Soros is niet zomaar een individu, maar een soort "Kunstmatige Intelligentie" van de westerse liberale beschaving. Hij is zijn code, zijn algoritme, waarop de hele structuur van de wereldwijde westerse overheersing in de XXI eeuw is gebouwd. In deze benadering van volledige dominantie op meerdere niveaus is ideologie verweven met economie, geopolitiek met onderwijs, diplomatie met cultuur, geheime diensten met journalistiek, geneeskunde met terrorisme, biologische wapens met ecologische agenda, genderpolitiek met zware industrie en wereldhandel. Bij Soros hebben we te maken met een "open maatschappij" besturingssysteem waarin alle antwoorden, zetten, stappen en strategieën doelbewust worden gepland. Nieuwe input wordt ingevoerd in een verfijnd systeem dat loopt als een uurwerk, of liever als een supercomputer, een globalistisch neuraal netwerk.

"Een gesloten samenleving", dat wil zeggen "wij", moeten ons eigen besturingssysteem bouwen, onze eigen codes en algoritmen creëren. Het is niet voldoende om "nee" te zeggen tegen Soros en de globalisten. Het is noodzakelijk om iets positiefs terug te roepen. En net zo coherent, systematisch, gegrond, ondersteund door middelen en mogelijkheden. In wezen is zo'n anti-Soros systeem het Eurazisme en de Vierde Politieke Theorie, een filosofie van een multipolaire wereld en een volwaardige verdediging van heilige traditie en traditionele waarden. Tegenover Soros moet men niet rechtvaardigen, maar aanvallen. En wel op alle niveaus en op alle gebieden. Tot aan het milieu toe. Als Soros denkt dat de opwarming van de aarde een bedreiging vormt, dan is de opwarming van de aarde onze bondgenoot, net zoals "Generaal Winter" dat ooit was.  We zouden de opwarming van de aarde - dit ongeïdentificeerde hyperobject - moeten opnemen in de "Wagner"-groep en hem een prijs moeten toekennen.

Soros, geef ons het geld! De schande van het Russische liberalisme

Hier is een voorbeeld van mijn enige ontmoeting met Soros. Helemaal in het begin van de jaren negentig werd ik uitgenodigd voor een ontmoeting met Soros in een of andere conferentiezaal in Moskou. Soros werd vertegenwoordigd door Maksim Sokolov, een liberaal van de krant Kommersant, en enkele andere niet-identificeerbare Russische functionarissen van de Soros Foundation. De bijeenkomst was gewijd aan de presentatie van het boek The Open Society and Its Enemies van Karl Popper, een soort "heilig geschrift" van Soros, Biden en alle hedendaagse liberalen. Aanvankelijk waren het vooral de aanhangers van Popper die het woord voerden. Maar bijna allemaal zeiden ze hetzelfde, wat helemaal niets met Popper te maken had, zoals: "Beste George Soros, geef me geld en zoveel als je kunt!" De enige variatie was: "Geef het niet aan hem/haar, hij/zij is een niemand, geef het aan mij!" Soros viel bijna in slaap.

Helemaal aan het eind gaven ze mij ook de microfoon. Het bleek dat ik waarschijnlijk de enige in het publiek was die het besproken boek van Popper had gelezen. Ik sluit niet uit dat Maksim Sokolov dat ook had gedaan. De rest bleef maar herhalen: "Geef me geld, geef me geld". Zo zijn onze liberalen. Geen wonder dat ze hun ideologische standpunten zo vaak hebben veranderd dat je er duizelig van wordt. Waar zijn ze vandaag onder Speciale Militaire Operatie? Overal. Zowel aan die kant als aan de onze.  "Soros, geef me geld!" werd gemakkelijk vervangen door "Poetin, geef me geld!". Maar dat is niet zo belangrijk.

Toen ik alles zei wat ik dacht over de onverenigbaarheid van de Russische traditionele waarden met het individualisme van de "open samenleving", werd Soros wakker en trok zich op. Zijn gerimpelde wangen - zelfs toen was hij niet zo jong - bloosden. Na het aanhoren van mijn mini-lezing over hoe het liberalisme nooit zou winnen in Rusland, dat het zou worden verworpen en vertrapt, en dat we zouden terugkeren naar onze oorspronkelijke Russische manier en het globalisme en de westerse hegemonie weer met alle Russische kracht zouden confronteren (ik eindigde met een zielig "Ga naar huis, meneer Soros! Hoe eerder hoe beter!" ), had Soros het laatste woord. Hij zei tegen het publiek: "Voor zover ik uw Russische geschiedenis ken, worden revoluties gestart door mensen zoals u (hij wees naar de meerderheid van de mensen die in de zaal zaten) en beëindigd door mensen zoals hij (hij wees naar mij). U zei geen woord over Popper, en het lijkt erop dat de enige die The Open Society and Its Enemies las, een "vijand van de open samenleving" was en mij gewoon zei op te rotten. Dat is de tragedie van het liberalisme in Rusland. U bedoelt geld, en hij bedoelt ideeën. Maar ik hoop dat ik het mis heb, en dat jullie iets krijgen". Dus beëindigde hij zijn toespraak en ging terug naar Hongarije.

Nu is hij en zijn Stichting niet alleen in Rusland, maar ook in Hongarije verboden. De Open Society Foundation is in Rusland erkend als een gevaarlijke "terroristische organisatie". Wat het precies is.

Maar Soros heeft over het algemeen alles goed geanalyseerd. De liberalen hadden in de jaren negentig de macht in handen en zijn die geleidelijk, bijna ongemerkt, kwijtgeraakt.

En vandaag gaan we duidelijk de Russische kant op en vechten we voor een multipolaire wereld tegen de wereldwijde hegemonie van de "open maatschappij".

Wij zijn tenslotte Rome en zij zijn Carthago.

Vertaling door Robert Steuckers