Om naar de almacht van Kunstmatige Intelligentie (AI) te gaan, is het nodig om de mensheid zelf te conceptualiseren als een grote computer, waarvan de elementen echter niet al te perfect werken.
Laten we beginnen met het eenvoudigste deel: Rusland. Hier is Tucker Carlson een brandpunt geworden voor twee polaire tegenpolen binnen de Russische samenleving: ideologische patriotten en elitaire westerlingen die niettemin trouw blijven aan Poetin en de Speciale Militaire Operatie. Voor patriotten is Tucker Carlson gewoon "een van ons". Hij is een traditionalist, een rechts-conservatief en een fervent tegenstander van liberalisme. Zo zien eenentwintigste-eeuwse afgezanten van de Russische tsaar eruit.
De filosofie van Plato biedt het meest complete beeld van wat de essentie is van metafysische, ontologische, kosmologische, politieke en antropologische problemen. Zoals we al verschillende keren hebben gezegd, vertegenwoordigt Plato de volledigheid van alle mogelijke varianten en omvat alle mogelijke soorten wereldbeelden.
In Rusland is het jaar 2024 uitgeroepen tot het Jaar van het Gezin. Het is duidelijk dat de zaken er op dit gebied slecht voorstaan. De alarmerende aantallen echtscheidingen, abortussen en dalende geboortecijfers vormen een nationale catastrofe.
In Amerika, de bakermat van het pragmatisme, is het pragmatisme verdwenen. De globalisten, vooral onder het Biden-regime, vertegenwoordigen een extreme vorm van een globalistische dictatuur, waardoor de banden met de typisch Amerikaanse traditie, die door Charles Peirce en William James in het leven is geroepen, verbroken worden.
Er zijn twee Westen - het globalistische Westen en het... gewone. De globalisten vertegenwoordigen West-1. En daarmee weigeren ze te erkennen dat er iemand anders in de wereld is dan zijzelf. Dus houden ze vol dat er geen "tweede" Westen is, West-2. Maar dat is er wel. Maar dat is er wel.
Laten we eens kijken naar de invloed van Hegels filosofie op de theorie van Internationale Betrekkingen. Deze is het duidelijkst te zien in het marxisme en liberalisme, terwijl Hegel geen grote invloed had op het realisme. Laten we dit onderwerp in meer detail bekijken.
In Hegels politieke filosofie is er één cruciale overgang waar het gaat om de oprichting van de staat (der Staat). Heidegger staat in zijn opzet voor een cursus over Hegel stil bij de terminologie Staat - stato - status. Het is gebaseerd op de Latijnse wortel stare - staan, zetten, vestigen. Staat in het Russisch komt van het woord "soeverein", d.w.z. heer, meester.
De aanname van de orthodoxie door de Groothertog van Kiev Vladimir was het beginpunt van de christelijke historiciteit, die bijna de hele geschiedenis van Rusland beslaat - met uitzondering van de Sovjetperiode en het tijdperk van de liberale hervormingen.
In alle ernst, de liberale hegemonie is nog steeds erg sterk in het land. Het is een feit dat praktisch alle basisattitudes die sinds 1991 in het onderwijs, de geesteswetenschappen en de cultuur zijn overgedragen, op strikt liberale leest zijn geschoeid.
De Vierde Politieke Theorie kan, als we ons bewust zijn van de in eerste instantie geschetste structuren, systematischer en concreter worden als we enkele doctrines, scholen en figuren die van fundamenteel belang zijn voor de politieke filosofie in haar lens beschouwen. Laten we Hegel als voorbeeld nemen.
Aan de vooravond van 2024 is het de moeite waard om een blik te werpen op het grote totaalbeeld van de huidige wereld en de belangrijkste geopolitieke trends. Over het algemeen bevinden we ons in een overgangsfase van unipolariteit naar multipolariteit. Dit jaar is multipolariteit verder gestructureerd in BRICS-10 (Argentinië, dat zich net bij deze organisatie had aangesloten, werd er haastig uitgezet door een andere globalistische clown, Javier Miléi).
Alexander Doegin bespreekt de opkomende multipolaire wereld en benadrukt de verschillende ideologische en civilisatorische paden van verschillende wereldregio's in tegenstelling tot het Westerse liberale paradigma.
Op de drempel van het jubileumcongres van de Wereldraad van het Russische Volk in het Kremlin, dat gewijd is aan de Russische Wereld, is het nodig om het concept "Russische Wereld" wat gedetailleerder te behandelen.
In de context van wereldwijde uitdagingen is Rusland bezig zijn unieke pad en nationale idee te vinden. Een van degenen die onmisbaar is om de rol en plaats van Rusland in de moderne wereld te begrijpen, is Alexander Doegin - een politicoloog, filosoof en ideoloog van het Eurazianisme.
Allereerst hebben zich twee catastrofes na elkaar voorgedaan in Israël en de Gazastrook - de Hamas-aanval op Israël, met talloze burgerslachtoffers en gijzelingen, en de vergeldingsaanvallen van Israël op de Gazastrook, die vele malen wreder waren, met het aantal burgerslachtoffers, vooral vrouwen en kinderen.
In een multipolaire wereld zijn Israël en Oekraïne agenten van de Westerse hegemonie. Nieuwe beschavingen zijn in opkomst, waaronder Chinese, islamitische, Indiase, Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse. Rusland ziet hen als potentiële bondgenoten en partners in een echte en rechtvaardige multipolaire orde, zegt Alexander Doegin.
Waarschijnlijk zijn alle weldenkende mensen het erover eens dat de staat in Rusland in de jaren '90 in handen kwam van vijanden die er externe controle over uitoefenden - over onze hele samenleving. De algemene naam hiervoor is liberalisme. Niet een soort "slecht liberalisme", "pervers liberalisme", "pseudo-liberalisme", maar gewoon liberalisme. Er is geen ander soort liberalisme. En Russische liberalen zijn modules geworden van dit bezettingsnetwerk.
De wereldwijde informatieoorlog is nu in volle gang. Verschillende versies van de werkelijkheid botsen steeds openlijker met elkaar. En samenlevingen en individuen kiezen zelf in welke realiteit ze geloven.
De zuidelijke Kaukasus is een ernstig probleem voor Rusland. Echter, net als alle buurlanden, met uitzondering van Wit-Rusland. Alleen de betrekkingen met Minsk zijn fundamenteel en betrouwbaar. Al het andere is zeer problematisch.
Het onderwerp "Imperium" zal onvermijdelijk naar voren komen. De term "Staatsbeschaving", in de wetenschappelijke circulatie gebracht door onze vriend de Chinese denker Zhang Weiwei, betekent in wezen "Keizerrijk".
De escalatie van Israëls oorlog met Palestina consolideert zeker de islamitische wereld. Conservatieven in het Westen hebben het opnieuw over het verdedigen van de "joods-christelijke beschaving tegenover moslims" - de radicale ideologie van Hamas geeft hen hiervoor een handig excuus. Een samenleving van diepgaand atheïsme, materialisme, legalisering van allerlei perversiteiten, die al lang geleden de theologie en traditionele waarden (en oriëntaties) heeft afgezworen, kan echter noch als christelijk noch als joods worden beschouwd.
Op 7 oktober 2023 begon de Palestijnse beweging Hamas met militaire acties tegen Israël. Israëlische steden en dorpen die grenzen aan de Gazastrook werden aangevallen.
Het monitoren van multipolariteit is nu relevanter dan ooit. Het is door het prisma van de opkomst van multipolariteit en het verval van unipolariteit dat belangrijke gebeurtenissen in de wereld moeten worden geïnterpreteerd.
De wereldberoemde filosoof, denker, socioloog en geopoliticus Aleksandr Gel'evič Doegin gaf een geweldig 90 minuten durend interview aan het YouTube-kanaal 'Metametrica'. Hierin haalde hij hard uit naar de Verenigde Staten en de Europese Unie, noemde hen "de beschaving van de antichrist", voorspelde de moord op Trump en merkte op dat de huidige confrontatie tussen Rusland en het Westen een oorlog tussen beschavingen is, waarin "de satanische en duivelse samenleving" tegen ons vecht. Hieronder staan de meest interessante uitspraken van de filosoof vanuit mijn oogpunt, samengebracht in één artikel.
We zouden een mentaal experiment moeten uitvoeren en ons moeten voorstellen wat het Westen, dat met ons in oorlog is, nog meer tegen ons kan doen - naast een nucleaire aanval? Welke sancties kunnen we opleggen? Wie uitwijzen? Hoe vernederen? Waar ons uit schoppen? Ons wat ontnemen? (We denken niet aan een nucleaire aanval, want dat zullen ze niet doen, en als ze het doen, maakt het niet uit, want dan doen wij het ook).
De wereldorde verandert tegenwoordig zo snel dat de instellingen die zich bezighouden met internationale politiek geen tijd hebben om er adequaat op te reageren en het volledig te begrijpen. In Rusland heerst de schuchtere theorie dat het internationale recht iets solide en stabiels is, dat rekening houdt met de belangen van alle partijen, terwijl de theorie van "regels" en de op regels gebaseerde orde die door het collectieve Westen en de Noord-Amerikaanse elites worden gepromoot een soort truc is om de hegemonie te consolideren. Het is de moeite waard om dit nader te onderzoeken.
Alexander Doegin "Een echte intellectueel, een man voor wie zijn eigen denken belangrijker is dan zijn fysieke bestaan" - zo wordt de Russische denker Alexander Doegin beschreven. En de Westerse pers noemt de filosoof "de mentor van Poetin", "het brein van het Kremlin", "het ideologische fundament van de speciale militaire operatie". Om hem te vernietigen, bliezen terroristen een jaar geleden Doegins dochter Daria op. Waar is zij voor gestorven, en voor welke ideeën staat Doegin zelf?
Het materiaal werd gepubliceerd in nr. 8 van de gedrukte versie van de krant "Kultura" van 31 augustus 2023 als onderdeel van het thema van de uitgave "Wat is er mis met het Westen?".
De UAV-aanval op Russische steden door de terroristische strijdkrachten van het Westen (Oekraïne staat meer en meer in de schaduw van de oorlog die de NAVO tegen ons ontketent) was vannacht bijzonder intens. De stemmen zijn eindelijk verstomd: hoe komt dat? Wie heeft er niet opgelet? We hadden beter moeten waken! Nu begint iedereen zich af te vragen hoe het nu verder moet.
Wat er tijdens de 15de BRICS-top in Johannesburg is gebeurd, is werkelijk historisch. Ook al was de president van Rusland, de oprichter van de BRICS, niet aanwezig, het is toch een keerpunt in de moderne geschiedenis. De wereldorde verandert voor onze ogen. Laten we proberen de betekenis van de huidige tektonische veranderingen te begrijpen.
Tijdens de XVe BRICS-top werd een historische beslissing genomen om nog eens 6 landen toe te laten tot de organisatie - Argentinië, Egypte, Ethiopië, Iran, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten. Dit voltooide effectief de vorming van de kern van een multipolaire wereld.
Onze oorlog met het Westen op het grondgebied van Zuidwest-Rusland heeft een karakteristiek kenmerk: het verschil in timing, d.w.z. in de snelheid van mobilisatie, acties en reacties, en besluitvorming.
Mijn (helaas overleden) kennis, de grote zakenman en patriot Michail Joerjev (Yuriev) stelde eens een vraag: waarom is een nulbalans van de buitenlandse handel ideaal, d.w.z. een situatie waarin een land evenveel verkoopt als het koopt (d.w.z. het volume van de invoer is gelijk aan het volume van de uitvoer)?
Ik wil graag een paar woorden zeggen over de intellectuele boodschap die achter Dasha staat, haar leven, haar metamorfoses, de topoi en hoogten van haar hart die in haar dagboek zijn belichaamd, en die worden uitgedrukt in twee hoofdideeën, die ik zal noemen.
Ik dank uit de grond van mijn hart iedereen die de tragische dag 20 augustus 2022 herdenkt, toen mijn dochter Darya op brute wijze werd gedood door een Oekraïense terroristische vrouw. Ik dank al mijn vrienden en vrienden van Darya voor Uw condoleances en het delen van mijn diepe verdriet. Ik dank u ook voor het publiceren van de verschillende boeken die door Dasha zijn geschreven of aan haar nagedachtenis zijn opgedragen.
Sinds we onszelf als een soevereine beschaving hebben gevestigd, moeten we het dominante discours veranderen. Wat iedereen vroeger bang of beschaamd vond om te zeggen (wat het Westen van ons zal denken, de wereldgemeenschap...), moeten we nu duidelijk en openlijk zeggen.
Er zijn dringend absoluut noodzakelijke veranderingen nodig in onze samenleving. Alleen die kunnen ons naar de overwinning leiden. En zonder overwinning zal er geen Rusland zijn. Iedereen begrijpt dit vandaag. Om het volk en de staat te redden, moeten we veranderen. En radicaal en dringend.
Patriotten zijn Poetins belangrijkste steun. Niet alleen electoraal, maar ook historisch, sociaal en ontologisch. Patriotten (van alle soorten) zijn in Rusland met 85%. Liberalen (bewust of onbewust) zijn slechts 15%. Bij de elite is het percentage omgekeerd - 85% liberalen en 15% patriotten. Dus als het volk "allemaal" zegt, bedoelt het de 85% die er zijn (en dat zijn patriotten). Maar de elites, als ze "allemaal" zeggen, bedoelen ook 85% (maar in dit geval bedoelen ze schatkistdieven en inwoners van Rublevka). En nogmaals, "die er zijn".
Precies. Dit is niet alleen onze propaganda, het is een objectief feit dat door geen enkele informatietechniek kan worden besmeurd of gerelativeerd. Westerse strategen zullen dit feit nu beginnen te begrijpen. Dit is al een reality check.
Over de nieuwe aanval op de Krimbrug. Let op de rabiate koppigheid die de vijand tentoonspreidt. Dit is het kenmerk van de Malorossiërs. Maar nu ziet het er onheilspellend uit.
Als je naar het gewelddadige gedrag van de woedende Fransen in de straten kijkt, vooral als je het voor het eerst ziet, komt de gedachte meteen bij je op: hier is het, de revolutie! De macht zal niet standhouden! Het is afgelopen met Frankrijk.
Ik heb gemerkt dat het bewustzijn van veel mensen de gebeurtenissen van 24 juni gewoon niet aankan. Daarom neemt de neiging toe: "het is gewoon niet gebeurd"; "het was niet echt"; "ze waren daar expres".
Laten we het lot van de logos in het Postmoderne eens nagaan. Het is uiterst belangrijk om altijd te onthouden dat de logos een van de manifestaties is van de heroïsche mythe, d.w.z. het product van het dagregime (volgens de classificatie van J.Durand). En het is niet de enige, noch is het absoluut.
Het Postmoderne is het paradigma waarnaar de overgang van het vorige paradigma - het Moderne - momenteel plaatsvindt. De overgang vindt voor onze ogen plaats, dus de huidige maatschappij (in ieder geval de westerse, maar ook de planetaire in de mate waarin ze door de westerse wordt beïnvloed) is een maatschappij in overgang.
Velen beginnen te beseffen dat wat er gebeurt op geen enkele manier kan worden verklaard door de analyse van nationale belangen, economische trends of energiebeleid, territoriale geschillen of etnische spanningen. Bijna alle deskundigen die proberen te beschrijven wat er gebeurt met de gebruikelijke vooroorlogse termen en concepten blijken op zijn minst niet overtuigend en vaak gewoon dom.