سنت گرایی، ارو-اسیایسم و حزب اللهی برای روسیه:

الکساندر دوگین متفکر عرصه ژئوپولیتیک تاثیرگذار در کرملین می­باشد.[i] او ایده ارو-آسیایی خود را از منابع مختلف روسی و غیر روسی برگرفته است. همانند «راست نوین» او تئوری خود را از تئوریهای معنوی اسرار آمیز از جمله آثار «جولیوس اِولا» و «رنِ گنون»[1] و مکتب فلسفی و رمز آلود «سنت گرا» می­گیرد.

ارو-آسیایسم، چهارمین تئوری  سیاسی:

دوگین با تئوری معروف خود «ارو-آسیایسم نوین» که به اختصار ارو-اسیایسم خوانده می­شود شناخته شده است. این تئوری متنی بر ایجاد «فضاهای تنفسی بزرگ» متعدد، که هر کدام متشکل از چند ملت-دولت (nations states) معاصر است، می­باشد.

    الکساندر دوگین و نماد ارو-آسیایسم

به عقیده دوگین هر سه تئوری دنیا معاصریعنی کمونیسم،فاشیسم و لیبرالیسم یا مرده­اند ویا در آستانه فروپاشی هستند و فقط این ارو-آسیایسم است که می­تواند به زندگی صحیح فردی و نیز تمدنی دردنیای معاصر کمک کند. در پاسخ به کسانی که او رابه باورهای فاشیستی متهم می­کنند پاسخ می­دهد که هویت ارو-آسیایی رادیکال نیست بلکه برعکس مبتنی بر عقایدو باورهای گروه های قومیتی مختلفی است که با هم به عنوان تمدنی واحد همزیستی دارند در عین حالی که هر کدام سنتها، فرهنگ صحیح و مذهب و ...خوود را دارد.

چه این جوابیه درست باشد یا نه، به هر حال پس از اعلامیه سال 2012 مبنی بر اینکه اتحادیه ارو-اسیایی رسما از 2015 در فدراسیون روسیه، بلاروس وقزاقستان به عنوان اعضای موسس، پا به عرصه وجود خواهد گذاشت[ii] ، به نظر غیر قابل اجتناب می­رسد که بپذیریم ایده ارو-اسیایی دوگین، در نقشه­ای خارج از این بلوک و چه بسا در غرب محقق خواهد شد.

علیر غم اینکه دوگین در جناح راست به تصویر کشیده می­شود، احساسات او بازتابی از منشور سیاسی چپ افراطی روسیه نیز می­باشد. در کنار رهبر حزب کمونیست روسیه «گندی زیوگانف»[2] در تجمعی که به مناسبت یادبود انقلاب اوکتبر برگزار شده بود گفت که او می­خواد شاهد بازگردان «پل ارو-آسیایی» به شکلی جدید است. روسیه به عنوان پلی یبن اروپا و آسیا عمل کرده است و به نقل «آر تی» («راشا تودی» سابق)[3] زیوگانف تمایل داشت اتحاد اروپا و اسیا را ببیند تا جهانی سازی به سبک امریکایی را تعدیل نماید.[iii]

ارو-اسیایسم معتقد است که می­بایست توسعه طبیعی و اساسی و نمایندگی نمودن از مردمان و سنتهای مختلف جهان، چه در عرصه سیاسی و چه فرهنگی (از بحث حقوق گرفته تا دموکراسی و تجارت و فست فودهای زنجیره­ای و ...)، از سلطه لیبرالیسم غربی به دور باشد.

در این تلقی است که دوگین بزرگترین مخالف جهان چند قطبی را امریکا و پس از آن کشورهایی همچون انگلستان که گرچه به قدرت امریکا دراین زمینه نیستند اما به او کمک می­کنند، معرفی می­نماید.

این دسته بندی که او با عنوان «اتلانتیکس» ، «نیروهای مخالف لیبرال» و «سنت» از آنها یاد می­کند شباهتهایی به اپوزیسیون ازادی بخش «اِوُلا» در «جنگ پنهان»[4] دارد.

به عقیده دوگین به طور طبیعی بر اساس چهار منطقه تمدنی، چهار فضای بزرگ وجود داردکه عبارتند از منطقه: امریکایی، افریقا-اروپایی، آسیا-اقیانوسیه و ارو-آسیایی. روسیه در مرکزیت ارواسیایی قرار دارد و کشورهای حوزه بالتیک و نیز جمهوریهای شوروی سابق و بالاخره مانچوری(استانی در چین)، ژینچیان (Xingjian)، تبت و مغولستان را زیرچتر خود می­گیرد.  او همچنین با آلمان، ژاپن و ایران که بر ملتهای دور خود مسلط خواهد بود ،هم پیمان خواهد بود. هم پیمانی این فضاهای بزرگ که با بلوک ارو-آسیایی رهبر می­شود وزنه تعادلِ مقابلِ هژمونی اتلانتیک که توسط آمریکا رهبری می­شود را خواهد ساخت.[iv]

این موضع او و نیز نفوذ آشکار او بر پوتین سبب شده تا مورد انتقاد شدید متخصصان امریکایی که گسترش استانداردهای امریکایی به سراسر جهان را لازمه برقراری ثبات در دنیا می­دانند، قرار گیرد.

تمایل دوگین نسبت به اسلام (که مسلما درراستای سنتگرایی است) و حتی برخی شبه نظامیان مسلمان سبب تحریک موضعگیریهای چالشی درمورد او شده است.

حزب اللهی برای روسیه:

دوگین برخلاف «ای.کی.کوماراسوامی»[5] (1877-1947) که بر زیبایی شناسی سنت گرایی تمرکز دارد، خود را با یک راه معنوی درونی فردی قانع نکرده است و از این جهت می­توان گفت دوگین شبیه به «اوُلا» است که تصویری سیاسی از سنت را عرضه می­نماید و بی تردید بیان می­کند که: به مفهومی مستلزم فداکاری و ایثار از سیاست نیاز هست. «ما نیاز به حزبی جدید داریم. حزب مرگ. حزبی کاملا عمودی. حزب خدا، معادل روسی حزب الله که بر اساس قوانینی کاملا متفاوت عمل می­کند و به تصویری کاملا متفاوت می­اندیشید. به معنای واقعی کلمه ،مرگ برای سیستم هدف است. برای یک فرد عادی، آن فقط یک شروع است».

ارو-اسیایسم برای ایران:

ارو-اسیایسم به شدت در تقابل با هدف بیان شده نئومحافظه کاران، برای برقراری دموکراسی یا به اصطلاح خودشان ایجاد دنیایی با تعاملات صلح آمیز، در دیگر کشورها از افغانستان تا عراق ، لیبی، سوریه و حتی ایران است. در سال 2002 رئیس جمهور امریکا جورج .دابلیو بوش ایران را در کنار کره شمالی و عراق به عنوان محور شرارت اعلام کرد. همزمان با این ادعا رئیس جمهور امریکا از رشد دموکراسی در ایران و تمایل عمومی (که به طور سنتی امریکاخواه است) حمایت کرد. درنقطه مقابل دوگین مایل بوده است تا روسیه با ایران تعامل و حمایت کند که بخشی از آن به خاطر فرا-سنتگرایی[6] و طرد غرب است که به طوری موثر در درون آن وجود دارد. در سال 2008 دوگین به لوس آنجلس تایمز گفت: «ایران باید و می­تواند هم پیمان روسیه باشد». این به معنای همکاری روسیه با ایران و تبادل سلاح و  امکان انتقال منابع و ذخایر طبیعی از ارو-اسیا و ایران است تا تلاشهای ما درعرصه استراتژی ،نظامی،اقتصادی و انرژی را ترکیب نماید. ما می­توانیم قدرتی واقعی بسازیم که همه خاورمیانه را تحت تاثیر خود قرار دهد.... ما با ایرانیها منافع مشترک داریم....زیرا من باور دارم که توقف تک قطبی سازی امریکایی مهمترین چیز و امرمطلق است.[v]

http://islam-freemasonry.com/2015/03/23/traditionalism-politics-and-islam-today/