De machtsovername door de Taliban in Afghanistan en de beschamende vlucht van de Amerikanen en hun bondgenoten vereisen een breder overzicht van de fundamentele veranderingen in de geopolitiek van de wereld. Afghanistan is een indicator geweest van deze veranderingen in de afgelopen 50 jaar. Het was met hem dat de breuken in de globale architectuur van de wereld in verband werden gebracht. Natuurlijk was dit niet de oorzaak van de geostrategische veranderingen, maar veeleer een scherm waarop, duidelijker dan waar ook, de fundamentele veranderingen in de wereldorde werden weerspiegeld.

Laten we het over Afghanistan hebben. De terugtrekking van de Amerikaanse troepen is een zeer ernstig keerpunt in het algemene machtsevenwicht in de geopolitiek van Centraal-Azië. In de nabije toekomst zal de radicale Taliban-beweging, die de Pasjtoens, de grootste etnische groep in Afghanistan, verenigt, op de een of andere manier aan de macht komen. Het is een uiterst actieve macht en er is enige reden om aan te nemen dat de beschamende aftocht van de Amerikanen, die zoals gewoonlijk hun collaborerende lakeien aan hun lot hebben overgelaten, een poging zal zijn om de Taliban te keren tegen hun voornaamste geopolitieke tegenstanders in de regio, Rusland en Iran.

Het Mishima-archetype in de naoorlogse Japanse cultuur is het hoogste voorbeeld van een subtiele dialectiek, waarin de eigenaardige combinatie van modernistisch liberalisme vermengd met een aantal matriarchale aspecten van het shintoïsme duidelijk naar voren kwam. Aldus werd een nieuwe Japanse cultuur geconstrueerd, waarin alles wat echt Japans was en verband hield met de authentieke Japanse identiteit, werd verboden, geperverteerd of vervangen. Deze cultuur, die briljante namen heeft voortgebracht in de literatuur, de film, de muziek, enz., was gebaseerd op het snelle verval van de traditionele Japanse geest, op de diepe desintegratie van hemelse symbolen, waardoor alles entropisch uiteenviel in oneindig kleine deeltjes. Het was een cultuur in verval die het Westen vooral fascineerde door zijn exotisme, snelheid en originaliteit. De naoorlogse Japanse intellectuelen die besloten “nog even te wachten…” maakten deze situatie des te pijnlijker en perverser.