11.05.2022 - Het verhaal van de uitspraken van de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov, waarvoor president Vladimir Poetin zijn verontschuldigingen heeft aangeboden, dwingt ons aandacht te besteden aan de manier waarop de kwestie van de denazificatie door de wereld buiten Rusland wordt waargenomen.
21.04.2022 - Ik geloof dat een van de ernstige problemen die wij nu hebben, is dat wij ons blijven vastklampen aan oude houdingen en denkpatronen in een tijd waarin de objectieve omstandigheden veranderd zijn, vooral omdat wij blijven geloven dat de Russische regering in twee kampen verdeeld is: het ene bestaat uit liberalen binnen het systeem (6de zuil) en het andere uit patriotten.
08.04.2022 - Laten we naar het oosten gaan. Hier zien wij India als een op zichzelf staande "grote ruimte", die in het tijdperk van het Grote Spel het voornaamste bruggenhoofd was voor de Britse overheersing van Azië. In die tijd was de noodzaak om de controle over India te behouden en de mogelijkheid te voorkomen dat andere mogendheden, met name het Russische Rijk, de Britse controle over de regio zouden binnendringen, van essentieel belang voor de "beschaving van de zee".
19.03.2022 - Vanuit ideologisch oogpunt leeft de wereld nog steeds in de schaduw van de controverse van de jaren negentig tussen Francis Fukuyama en Samuel Huntington. Welke kritiek men ook op de stellingen van beide auteurs mag hebben, hun belang is geenszins verminderd, want het dilemma blijft bestaan en is inderdaad nog steeds de hoofdinhoud van de wereldpolitiek en de heersende ideologie.
17.03.2022 - Een grondig begrip van de speciale militaire operatie in Oekraïne vereist een voorafgaande verklaring: waar hebben we, in de ruimste zin van het woord, mee te maken? De begrippen "natie", "nationaliteit", "volk", "etnos" zijn totaal verward, en dus ook die van "Russen", "Oekraïners", "Kleine Russen", enz. Wij moeten eerst een ethno-sociologische kaart geven en de begrippen verdelen waarmee wij in de analyse van dit conflict werken.
12.03.2022 - Over de plaats van Oekraïne in de geopolitieke confrontatie van Land en Zee is al vrij veel en vrij gedetailleerd geschreven. Bovendien is het symbolisch dat de grondlegger van de geopolitiek, Halford Mackinder, de hoge commissaris van de Entente voor Oekraïne was tijdens de burgeroorlog in Rusland. En daar, in de toenmalige regering Wrangel, werkte de grondlegger van het Eurazianisme, de geograaf Peter Savitski, die de eerste was in de Russischtalige journalistiek die zelf de term "geopolitiek" noemde en de hoofdpunten van deze methodologie schetste, als assistent van minister van Buitenlandse Zaken Peter Struve.
18.02.2022 - In die stroom van, vooral in het Westen verhit, nieuws dat Oekraïne aangaat - de terugtrekking van Amerikaanse en EU-burgers van zijn grondgebied, en de naar de media gelekte informatie dat Kiev de infrastructuur van regeringsinstellingen en commandoposten haastig naar het westen van het land verplaatst - is het moeilijk om over iets anders te praten en te denken.
17.02.2022 - Hier beantwoordt de filosoof Alexander Doegin vragen van Uw Nieuws. Wij bespraken niet alleen de belangrijkste wereldgebeurtenissen van begin 2022 en de vooruitzichten voor de Russische wereld, maar leerden ook waarom Kazachstan zijn Euraziatische baan niet mag verlaten en wie de grootste vijand van Rusland is.
06.02.2022 - De crisis waarin de betrekkingen tussen Rusland en het Westen zich momenteel bevinden, heeft niets te maken met gas, olie, energiebronnen of de economie. Pogingen om politiek uit te leggen als een soort wedstrijd om een bepaalde "prijs", zoals Daniel Jergin doet, zijn nogal oppervlakkig en ijdel. Wat er gebeurt maakt deel uit van de strijd tussen beschavingen en geopolitieke conflicten waarbij economische kwesties van secundair en instrumenteel belang zijn.
26.01.2022 - De spanningen tussen Rusland en het Westen, met name de VS, hebben een zodanig punt bereikt dat zelfs ongeacht of er een direct militair conflict plaatsvindt of niet, er rode lijnen zijn getrokken, niet alleen in de geografische ruimte, maar ook in de sfeer van beschaving en ideologie.Ongeacht de vraag of sommigen al dan niet sancties (troepen) zullen opleggen aan anderen, is het duidelijk dat er reeds een fundamentele en onomkeerbare breuk tussen Rusland en het Westen is ontstaan. Wie het eerste schot zal lossen, en of het schot al dan niet zal worden gelost, en hoe de gebeurtenissen zich daarna zullen ontwikkelen, zijn van secundair belang met het oog op wat er reeds is gebeurd en waarvan geen van beide partijen - met name de Russische - zich nog bewust is.
22.01.2022 - Het bezoek van de Iraanse president Ibrahim Raisi aan Rusland vindt plaats onder bijzondere omstandigheden. Rusland bevindt zich in een ongekend harde confrontatie met het Westen gedurende de laatste decennia. Iran bevindt zich in een soortgelijke situatie sinds de juli-revolutie, die strikt gericht was tegen het externe beheer van het land door het Westen. Dat is een voorbode van de objectieve toenadering tussen beide landen, die werd belemmerd zowel door de pro-Westerse houding van de zesde colonne in Rusland, die de ontwikkeling van het Russisch-Iraanse partnerschap saboteerde, vooral op economisch en financieel gebied, als door de richtsnoeren voor het buitenlands beleid van de Iraanse hervormers, die het tegen alle verwachtingen in en zonder succes probeerden! -- om de samenwerking met de Verenigde Staten te herstellen. Vandaag zijn beide obstakels objectief uit de weg geruimd: in een situatie van sterke escalatie in Moskou's betrekkingen met de NAVO - in feite op de rand van een directe militaire botsing - heeft de zesde colonne in Rusland op haar tong gebeten of is zelfs begonnen zich als "patriotten" te verkleden. In Iran daarentegen verloren de hervormingsgezinden de verkiezingen en werd een vertegenwoordiger van de conservatieve vleugel president, waarmee de oorspronkelijke lijn van de Iraanse revolutie strikt werd voortgezet. Ten aanzien van het Westen, en vooral ten aanzien van de Verenigde Staten, is deze lijn altijd meer dan stompzinnig geweest. Men kan zich de woorden herinneren van Imam Khomeini, leider van de juli-revolutie: "Als je een slecht gevoel in je ziel hebt, en zwarte gedachten en twijfels knagen aan je ziel, wend je gezicht dan naar het Westen en roep uit: Vervloekt zij Amerika!"
15.01.2022 - Caliber.az (Azerbeidzjan) interviewt de leider van de Internationale Euraziatische Beweging, de Russische politicoloog en filosoof Aleksandr Doegin
14.01.2022 - De onrust in Kazachstan heeft het probleem van de post-Sovjetruimte onder ieders aandacht gebracht. Het is duidelijk dat dit op een alomvattende manier moet worden aangepakt. De escalatie van de betrekkingen met het Westen over Oekraïne en de zogenaamde “Russische invasie”, alsook de door Poetin vastgestelde “rode lijnen”, maken deel uit van deze geopolitieke context.
13.01.2022 - De Kazachse autoriteiten zijn deels verantwoordelijk voor de crisis en de poging tot staatsgreep begin 2022. Rusland moet de republiek alle mogelijke hulp bieden, maar niet gratis en alleen onder bepaalde voorwaarden, aldus politicoloog, denker van de Internationale Euraziatische Beweging en filosoof Aleksandr Doegin. In een interview met Tsargrad gaat Doegin niet enkel in op de crisis en de oorzaken, maar beantwoordt hij ook de vraag wat Rusland in deze situatie moet doen.
25.12.2021 - De escalatie van de betrekkingen tussen Rusland en de Verenigde Staten na het aantreden van Joe Biden als president en de verslechtering van de situatie rond Oekraïne, alsmede de toenemende spanning aan de buitengrenzen van Rusland (provocerende acties van NAVO-schepen in het Zwarte-Zeebekken, agressieve manoeuvres van de Amerikaanse luchtmacht langs de Russische luchtgrenzen, enzovoorts) - dit alles heeft een volkomen rationele geopolitieke verklaring.
04.10.2021 - De laatste Bondsdagverkiezingen maken een einde aan het tijdperk Angela Merkel. In een exclusief interview met RT DE geeft de Russische filosoof Alexander Doegin commentaar op de verkiezingsuitslag en de gevolgen daarvan voor de Russisch-Duitse betrekkingen.
27.09.2021 - De verkiezingen in Rusland zijn voorbij. En het is goed. Het is nu mogelijk om terug te keren naar buitenlandse zaken. Het is het buitenlands beleid dat er echt toe doet. En in dit buitenlands beleid is een uiterst belangrijke en belangrijke verandering in volle gang.
Rus milliyetçi entelektüellerin yeni internet sitesi zavtra.ru'daki son yazısında Aleksandr Dugin, Rusya'nın Ukrayna üzerindeki niyetlerini tüm çıplaklığıyla açıkladı. Dugin'i göre artık Ukrayna Doğu Slav Birliği'nden ayrılamayacak.... Batının B planı terörizm... Afganistan'dan ABD'nin ayrılması Taliban'ı güçlendirip bize güneyden saldırtmak için!..
Soçi’de yapılan son görüşmeye dair arka plan bilgilerine vakıf olduğunu aktaran Dugin “O gün Erdoğan ve Putin dünya dengeleri açısından hangi tarafta yer alacaklarını konuştu ve aldıkları kararı paylaştı. Kürt haritasından Kırım’a, Afganistan’dan Libya’ya, Kafkaslardan Suriye’ye tüm alanlara ilişkin hayati konularda kendi kırmızı çizgilerini çizdi. Başta İdlib olmak üzere birçok konuda uzlaştıklarını söyleyebilirim. Ancak bu tarihî buluşmada konuşulanların önemli bir kısmı sır olarak kalacak. Biz sadece sahada yansımalarını göreceğiz’’ dedi. Putin’in dış politikasını belirleyen isimlerden Aleksandr Dugin, ABD’nin Suriye’den çekileceğini ve bunun kademeli olarak gerçekleşeceğini anlattı. Amerika’nın çekilmesi ile tüm meselelerin hallolmayacağı görüşünü dile getiren Dugin “ABD çekilse bile kriz üretmeye devam edecek. Bu noktada tek belirleyici unsur Rusya, Türkiye ve İran’ın tutumu olacak” diye konuştu.
Sinds enkele jaren zijn we getuige van een zogenaamde "migratiegolf" op Europese bodem, een term die door de westerse mainstream media wordt gebruikt. Een term die maar al te vaak wordt gemanipuleerd door de verschillende zogenaamde "populistische" of "nationalistische" krachten. Deze partijen bevinden zich in een software die erin bestaat zich op karikaturale wijze te verzetten tegen een evident kwaad, in plaats van zich te verzetten tegen en een oplossing te vinden voor de oorzaken waarvoor zij direct of indirect verantwoordelijk zijn. Continentaal Afrika heeft nooit een echte onafhankelijkheid bereikt die het in staat heeft gesteld zijn eigen lot in handen te nemen in zijn eigen unieke paradigma. Het is een polycentrisch continent dat nog steeds verstikt wordt door een schadelijke interne politiek die, door een zekere incestueuze endogamie op politiek-economisch gebied, met de Westerse oligarchische heersende klasse, zelf ondergeschikt aan globalistische krachten, Afrika niet in staat stelt vooruitgang te boeken en zichzelf te bepalen. Door de vele realiteiten bij elkaar op te tellen, komen we tot het migratieprobleem, dat ik in vier punten zal uitwerken.
Poetin is het eens met de liberale globalisten over "Westerse intellectuele hegemonie", galoppeert Dugin. Maar alleen zolang het collectieve Westen, van Londen tot Washington en Brussel, niet probeert Rusland ronduit te onderwerpen. Dit is waar Poetin en zijn inner circle de grens trekken, ook al willen zij samenwerken met hun "westerse partners".
Francis Fukuyama schreef onlangs een tamelijk objectief en evenwichtig artikel over het einde van de Amerikaanse hegemonie. Fukuyama maakte begin jaren '90 haast met de aankondiging van de wereldwijde overwinning van het liberalisme en het einde van de geschiedenis. Later corrigeerde hij zijn standpunt. In een aantal persoonlijke gesprekken met hem raakte ik ervan overtuigd dat hij veel wereldprocessen vrij realistisch begrijpt en fouten in zijn prognoses kan toegeven - een zeldzame eigenschap onder narcistische politicologen die elke dag fouten maken en daardoor nog arroganter zijn.
Nadat Azerbajdzjan de controle over het gebied Nagorno-Karabach had herwonnen, begonnen analisten in toenemende mate een toename van de Turkse activiteiten op te merken, zowel in de Kaukasusregio als, in ruimere zin, in Centraal-Azië. Erdoğan heeft zijn aanwezigheid in de Turkse staten opnieuw geconsolideerd, is begonnen zijn belangen in Georgië te bevorderen en heeft zijn zinnen gezet op Afghanistan, dat ook een grote Turkse bevolking heeft (de Afghaanse Oezbeken).
De machtsovername door de Taliban in Afghanistan en de beschamende vlucht van de Amerikanen en hun bondgenoten vereisen een breder overzicht van de fundamentele veranderingen in de geopolitiek van de wereld. Afghanistan is een indicator geweest van deze veranderingen in de afgelopen 50 jaar. Het was met hem dat de breuken in de globale architectuur van de wereld in verband werden gebracht. Natuurlijk was dit niet de oorzaak van de geostrategische veranderingen, maar veeleer een scherm waarop, duidelijker dan waar ook, de fundamentele veranderingen in de wereldorde werden weerspiegeld.