In Rusland is het jaar 2024 uitgeroepen tot het Jaar van het Gezin. Het is duidelijk dat de zaken er op dit gebied slecht voorstaan. De alarmerende aantallen echtscheidingen, abortussen en dalende geboortecijfers vormen een nationale catastrofe.
In Hegels politieke filosofie is er één cruciale overgang waar het gaat om de oprichting van de staat (der Staat). Heidegger staat in zijn opzet voor een cursus over Hegel stil bij de terminologie Staat - stato - status. Het is gebaseerd op de Latijnse wortel stare - staan, zetten, vestigen. Staat in het Russisch komt van het woord "soeverein", d.w.z. heer, meester.
De aanname van de orthodoxie door de Groothertog van Kiev Vladimir was het beginpunt van de christelijke historiciteit, die bijna de hele geschiedenis van Rusland beslaat - met uitzondering van de Sovjetperiode en het tijdperk van de liberale hervormingen.
In alle ernst, de liberale hegemonie is nog steeds erg sterk in het land. Het is een feit dat praktisch alle basisattitudes die sinds 1991 in het onderwijs, de geesteswetenschappen en de cultuur zijn overgedragen, op strikt liberale leest zijn geschoeid.
Op de drempel van het jubileumcongres van de Wereldraad van het Russische Volk in het Kremlin, dat gewijd is aan de Russische Wereld, is het nodig om het concept "Russische Wereld" wat gedetailleerder te behandelen.
Waarschijnlijk zijn alle weldenkende mensen het erover eens dat de staat in Rusland in de jaren '90 in handen kwam van vijanden die er externe controle over uitoefenden - over onze hele samenleving. De algemene naam hiervoor is liberalisme. Niet een soort "slecht liberalisme", "pervers liberalisme", "pseudo-liberalisme", maar gewoon liberalisme. Er is geen ander soort liberalisme. En Russische liberalen zijn modules geworden van dit bezettingsnetwerk.
We zouden een mentaal experiment moeten uitvoeren en ons moeten voorstellen wat het Westen, dat met ons in oorlog is, nog meer tegen ons kan doen - naast een nucleaire aanval? Welke sancties kunnen we opleggen? Wie uitwijzen? Hoe vernederen? Waar ons uit schoppen? Ons wat ontnemen? (We denken niet aan een nucleaire aanval, want dat zullen ze niet doen, en als ze het doen, maakt het niet uit, want dan doen wij het ook).
De UAV-aanval op Russische steden door de terroristische strijdkrachten van het Westen (Oekraïne staat meer en meer in de schaduw van de oorlog die de NAVO tegen ons ontketent) was vannacht bijzonder intens. De stemmen zijn eindelijk verstomd: hoe komt dat? Wie heeft er niet opgelet? We hadden beter moeten waken! Nu begint iedereen zich af te vragen hoe het nu verder moet.
Onze oorlog met het Westen op het grondgebied van Zuidwest-Rusland heeft een karakteristiek kenmerk: het verschil in timing, d.w.z. in de snelheid van mobilisatie, acties en reacties, en besluitvorming.
Sinds we onszelf als een soevereine beschaving hebben gevestigd, moeten we het dominante discours veranderen. Wat iedereen vroeger bang of beschaamd vond om te zeggen (wat het Westen van ons zal denken, de wereldgemeenschap...), moeten we nu duidelijk en openlijk zeggen.
Patriotten zijn Poetins belangrijkste steun. Niet alleen electoraal, maar ook historisch, sociaal en ontologisch. Patriotten (van alle soorten) zijn in Rusland met 85%. Liberalen (bewust of onbewust) zijn slechts 15%. Bij de elite is het percentage omgekeerd - 85% liberalen en 15% patriotten. Dus als het volk "allemaal" zegt, bedoelt het de 85% die er zijn (en dat zijn patriotten). Maar de elites, als ze "allemaal" zeggen, bedoelen ook 85% (maar in dit geval bedoelen ze schatkistdieven en inwoners van Rublevka). En nogmaals, "die er zijn".
Precies. Dit is niet alleen onze propaganda, het is een objectief feit dat door geen enkele informatietechniek kan worden besmeurd of gerelativeerd. Westerse strategen zullen dit feit nu beginnen te begrijpen. Dit is al een reality check.
Over de nieuwe aanval op de Krimbrug. Let op de rabiate koppigheid die de vijand tentoonspreidt. Dit is het kenmerk van de Malorossiërs. Maar nu ziet het er onheilspellend uit.
Ik heb gemerkt dat het bewustzijn van veel mensen de gebeurtenissen van 24 juni gewoon niet aankan. Daarom neemt de neiging toe: "het is gewoon niet gebeurd"; "het was niet echt"; "ze waren daar expres".
Velen beginnen te beseffen dat wat er gebeurt op geen enkele manier kan worden verklaard door de analyse van nationale belangen, economische trends of energiebeleid, territoriale geschillen of etnische spanningen. Bijna alle deskundigen die proberen te beschrijven wat er gebeurt met de gebruikelijke vooroorlogse termen en concepten blijken op zijn minst niet overtuigend en vaak gewoon dom.
Poetin is niet afhankelijk van de Russische elite, van politieke partijen, oligarchische kartels, sociale bewegingen, instellingen en alle bestuurlijke instanties in Rusland. Zij zijn allemaal van hem afhankelijk. Maar hij is wel degelijk afhankelijk van de geopolitiek, het volk en de beschaving.
Rusland heeft zijn paradigma veranderd van realisme naar de theorie van een multipolaire wereld, heeft het liberalisme in al zijn vormen rechtstreeks verworpen en heeft de moderne westerse beschaving rechtstreeks uitgedaagd, door haar openlijk het recht te ontzeggen om universeel te zijn.
Het Eerste Russische TV kanaal Tsargrad heeft een nieuw TV project gelanceerd "Het ABC van Traditionele Waarden". Een serie deskundige gesprekken door drie Russische denkers over de fundamenten van het Russische bestaan en de Russische toekomst. Konstantin Malofeev, Alexander Doegin en aartspriester Andrei Tkatsjev analyseren de door Vladimir Poetin goedgekeurde Grondslagen van het staatsbeleid voor het behoud en de versterking van traditionele spirituele en morele waarden. Het eerste, inleidende deel gaat over de Traditie zelf.
Als we het probleem van de chaos in filosofisch en historisch perspectief beschouwen, wordt het overduidelijk dat de speciale militaire operatie (SMO) de strijd is van Rusland tegen de beschaving van de chaos, die in feite de nieuwe democratie is, vertegenwoordigd door het collectieve Westen en zijn rabiate proxy-structuur (de Oekraïne).
Het lijkt erop dat de Speciale Militaire Operatie (SMO) verwijst naar een conflict van twee wereldordes - een unipolaire, vertegenwoordigd door het collectieve Westen en Oekraïne, en een multipolaire, verdedigd door Rusland en degenen die op de een of andere manier aan zijn kant staan (voornamelijk China, Iran, Noord-Korea, sommige islamitische staten, deels India, Turkije, maar ook Latijns-Amerikaanse en Afrikaanse landen). Dat is precies het geval. Maar laten we het probleem bekijken vanuit een perspectief dat ons interesseert en nagaan welke rol de chaos hier speelt.
31.10.2022 - Als we het over narrativiteit hebben, is dat een filosofische categorie die gekend moet worden, want het begrip narrativiteit is een element van de postmoderne filosofie die gebaseerd is op de structurele linguïstiek, op het structuralisme, op Ferdinand de Saussure, de structurele taalkundige die discours en taal van elkaar scheidde. Dit aspect is zeer belangrijk.